Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1920, Qupperneq 20

178
Georg Brandes:
[IÐDNt*
tjónið í sjálfu sér óbætanlegt, afhroðið í mannalát-
um, eyðilegging þess, sem listagildi hefir, auk alls
þess, sem metið verður til fjár.
í*að eitt er í sjálfu sér dýpsta ógæfa, þegar þjóðar-
auðnum er eytt til einhvers þess, sem ekkert gefur
af sér. En Frakkland fær þar sem Elsass-Lothringen
er, land, sem hefir margfaldast að peningagildi og
auðlegð fyrir fé það, sem Þjóðverjar hafa lagt þar í
ýms fyrirtæki síðan 1871. Er landið nú svo auðugh
að það vegur fullkomlega upp öll útgjöld, sem Frakk-
ar hafa lagt til hers og flota í styrjöldinni.
Brezkur ráðherra hefir látið sér þau orð um munn
fara, að England fái styrjaldarkostnað sinn að
fullu greiddan, þar sem Mesopotamía er. Við það
bætist öll sú vinna, sem Þjóðverjar hafa lagt í Bag-
daðbrautina og Bretar nú slá eign sinni á, sem og
útrýming þýzku samkeppninnar á hafinu. Alt um það
er það næsta ólíklegt, að landvinningar og skaða-
bætur sefi alþýðu manna í löndum sigurvegaranna.
8.
Boðorðið gamla »Elska skaltu náunga þinn ein&
og sjálfan þig« þyrfti á vorum tímum mikillega að
endurbæta með öðru boðorði: Elska skaltu land eða
þjóð náunga þíns sem þína eigin þjóð!
Ymsar tilraunir eru gerðar á vorum tímum til þes&
að glæða samúð með þjóðum þeim, er legið hafa i
styrjöldum. Er eðlilegt, að slíkar tilraunir hafi kom-
ið fram frá Þjóðverja hálfu; en eflir því sem mál-
unuin er nú komið, er næsta ólíklegt, að þær leiði
lil nokkurs, þar eð slík samúð mundi teljast þeim
alt of mikið í vil. Að því er mig snertir, tel ég til-
raunir þær, sem gerðar hafa verið af Breta hálfu í
þessa ált, miklum mun vænlegri til árangurs.
Hlutlaus maður hlýtur með dýpstu aðdáun að
virða fyrir sér starf það, sem The Union of Demo-