Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1920, Blaðsíða 25

SÐUNN|
Andrew Carnegie.
183
var heldur ekki betur. Pví tóku þau sig upp og fóru
til Ameríku árið 1848, þegar gullfréttirnar frá Calí-
forníu bárust fyrst til Evrópu. Flestir hinna ame-
ríksku auðkýfinga, svo sem Rockefeller, Morgan og
Harrison stóðu á gömlum merg, er þeir hófu auð-
söfnun sina, en Carnegie byrjaði á nástrái. Og
hann hóf göngu sína í hinum nýja heimi á sama
hátt og í hinum gamla. Vefarasveinninn frá Dunferm-
line hélt áfram iðn sinni í baðmullarverksmiðjum
Pitlsborgar.
En þetta var nú einmitt á uppgangsárum Penn-
sylvaníu, og Carnegie fór nú líkt og mörgum inn-
ílytjendum vestur þar. Þeir koma þangað járnsmiðir
og verða að sætabrauðsbökurum að viku liðinni.
Sveinninn Carnegie tók að guma af uppgötvun einni,
•er hann hafði gert í vefaraiðninni; en áður en hann
var búinn að sýna hana öllum í verksmiðjunni, var
hann orðinn að simasendli og skömmu síðar að
símamanni. En það stóð heldur ekki nema stutta
stund. í simaþjónustunni kyntist hann Tómasi A.
Scott, forstjóra Pennsylvaníu-járnbrautanna; en þessi
maður, sem þá var að koma skipulagi á austur-
braulirnar, sá þegar hvað í drengnum bjó, svo fast-
myntur sem hann var og skjótráður. Hann gerði liann
því fyrst að einkaritara sínum og síðan að yíirfor-
stjóra allra járnbrautanna. En þá var Carnegie kom-
inn inn á þær brautir, sem hann yfirgaf aldrei síðar
ng lágu beint að öndveginu. En mestu undrin voru
þó það, að þessi drengur, sem naumast var læs og
skrifandi, þegar hann kom til Ameríku, varð að vel
nientuðum manni á fám árum, þótt hann hefði ærin
nll að starfa. En ráðningin á þeirri gátu var sú, að
hann þegar frá upphafi fór vel með tímann. Hann
slcifti hverjum sólarhring í 10 stunda vinnu, 6 stunda
svefn og 8 stunda sjálfsnám. í Pittsborg var gott
bókasafn og það, sem hann þar fékk lært og numið,