Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1920, Blaðsíða 65

iðunn ] Pedro A. de Alarcón: Tvennskonar frægð.
223
rúmi því, er auðséð var að munkurinn hafði stokk-
ið upp úr til þess að liann mætti deyja með meiri
kristilegri auðmýkt á hörðu steingólfinu. Á þessari
annari mynd sást nýdáin mær, ung og fögur, lögð
til í líkkistu, sveipuð svörtum dýrindis líkklæðum,
og logaði á vaxkertum alt í kring, Enginn hefði get-
að horft á þessi tvö málverk, hvort inni í öðru, án
þess að honum yrði það strax Ijóst, að þau útskýrðu
og fullkomnuðu hvort annað. »Óhamingjusöm ást,
dánar vonir, tál og fánýti lífsins, eilíf gleymska allra
jarðneskra gæða«. Þetta var það dularfulla skálda-
mál, er lesa mátti út úr þeim tveim píslar-harm-
leikjum, er sýndir voru á málverki þessu. Auk þessa
bar litblærinn, teikningin, meðferð viðfangsefnisins og
alt annað þess ljósan vott, að hér hefði fyrsta flokks
listamaður um fjallað.
»Meistari, liver skyldi hafa getað málað þetta
stórfenglega listaverk?« — Þessari spurningu beindu
lærisveinarnir, er nú voru komnir að málverkinu, að
Húbens. — »í þessu horni hefir verið skrifað eitt-
hvert nafn«, svaraði meistarinn, »en fyrir fám mán-
uðum hefir það verið skafið út«. — »Hvað málverk-
inu viðvíkur, þá er það ekki yfir 30 ára og ekki
undir 20 ára gamalt«. — »En höfundurinn!« — —
»Höfundurinn, eftir verðleikum málverksins að dæma,
gæti verið Velázques, Zurbaran, Ribera eða Murillo
á yngri árum, sem eg er svo hrifinn af...................
En það er ekki þessi tilfinningablær hjá Velázques.
Ekki getur það heldur verið eftir Zurbaran, ef til-
ht er tekið til litarins og hvernig hann fer með við-
fangsefnið. Því síður mætti eigna það Murillo eða
Ribera. Murillo er viðkvæmari og bjartsýnni, Ri-
bera er myrkari og svartsýnni. Og þar að auki
á þessi stíll hcima í listaskóla hvorugs þeirra. í
stuttu máli, ég þekki ekki höfund þessa málverks
og mér er nær að halda, að ég hafi aldrei séð