Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Qupperneq 8

166
Sigurður Nordal:
IÐUNN
fimtugt og synir hans frumvaxta menn. Hávarðar
saga segir, að Ljótur spaki hafi verið veginn á dög-
um Hákonar jarls, o: fyrir 995, en Guðbrandur gizkar
á, að þeir atburðir hafi orðið 1003. En þó að Há-
varðar saga sé léleg, gæti þó það atriði vel verið rétt
munað, að þeir félagar Hávarðar og frændur hefði
hitt fyrir Hákon jarl í Noregi, enda er ágizkun Guð-
brands reist á vafasömum heimildum og ályktunum.
Það má því telja sennilegt, að vig Ögmundar hafi
orðið á árunum 993—4.
Þuríður móðir Steins var völva og seiðkona. Þetta
varpar ljósi á fleiri vegu. Völvan hefir alið son sinn
upp í ríkri Ásatrú og verið íær um að veita honum
dýpri fræðslu um þau efni en alment gerðist. Hún
hefir lagt áherzlu á trúna á Óðin, þvi að hann var
»galdurs faðir«. Þegar Völu-Steinn sjálfur gerðist
skáld, hefir það enn eflt þekkingu hans og átrúnað
á goðin, einkum Óðin. — Völu-hæfileikar hafa verið
ættgengir, eins og reynt er um miðils-hæfileika nú á
dögum. Frá Þorbjörgu lítilvölu er það sagt í Þor-
finns sögu karlsefnis, að hún hafði átt sér níu systur
og voru allar spákonur. Innblástur Völu-Steins, sem
hefir verið á takmörkum hins sjálfráða og enn mun
að vikið, er völugáfa móður hans í lítið eitt breyttri
mynd. — Loks hefir íþrótt Þuríðar gert syni hennar
völur kunnugar og hugstæðar. Engum gat verið það
eðlilegra en völu-syninum að láta völu mæla fram
dýpstu rök tilverunnar. Það var myndin af móður
hans og æskufræðslu hennar, senl hilti upp og varð
risavaxin í töfrabjarma andagiftarinnar.
Ef vér hugsum um aðra mentun Steins, koma
líka í ljós merkilegir hlutir. Úm utanfarir hans, eftir
að hann kom til íslands, vitum vér ekki. En vafa-
laust má telja, að hann hafi riðið til Alþingis og
heimsótt aðra hötðingja, innan fjórðungs og utan.
Á Vestfjörðum sjálfum voru tveir menn, sem gátu