Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Qupperneq 36

194
Jóh. Sigfússon:
IÐUNN
til skrafs og ráðagerðar. Hann skrifaði alllangt álits-
skjal um málið, og hélt fast fram skóla i Norður-
landi og hrakti mótbárurnar gegn honum. Steinasafn
kvaðst hann hafa sent til Ilólaskóla, og mundi hafa
haldið áfram að senda honum sendingar, hefði hann
ekki verið lagður niður. Bókasafn sitt lofaði hann
að gefa skólanum, og hið sama mundi Stefán amt-
maður gera. Fyrir fé safnað í Noregi kvaðst hann
mundi geta látið smíða skólahús þar, og mundi
senda það til íslands, hvort sem skólinn yrði reistur
á Hólum eða á Akureyri.
F*rátt fyrir allar þessar tilraunir og tilboð, varð
þó ekkert úr því, að skóli yrði endurreistur á Norð-
urlandi. Fyrir Magnús Stephensen hlýtur skólasam-
steypan að hafa orðið hin mestu vonbrigði. Hann
hafði farið mörgum orðum um það, og sjálfsagt bú-
ist við því sjálfur, að fyrir fé beggja skólanna mætti
koma upp góðum og fullkomnum skóla í Reykjavík.
En hver varð svo reyndin? Skólahúsið í Reykjavík
var að vísu ekki 20 ára, en það hafði verið svo illa
bygt og því svo illa haldið við, að alt gaddaði og
fraus í því í frostum, og svo óþétt var það, að það
næddi í stormum. Kvað svo ramt að þessu, að pilt-
ar gátu ekki haldið á sér hita í rúmunum í kuldum,
og að flestu var það hið óvistlegasta og allur að-
búnaður skólapilta hinn bágbornasti. Á þessu voru
engar bætur ráðnar við samsteypuna; rak brátt að
því, að húsið varð með öllu óhæfilegt til skólahalds
svo að skóla varð að leggja niður í Reykjavík (1804)
og flytja hann til Bessastaða, og hafði enginn skóli
orðið haldinn veturinn 1804—1805; ekki varð nú
risið hærra á sameinaða skólanum að sinni.
Svipað er að segja um kensluaukniuguna og kenn-
arafjölgunina, þar sat alt í svipuðu horfi og veriö
hafði áður, meðán skólinn var i Reykjavík. Pað fer
fyrst að skíma eftir að skólinn fluttist til Bessastaða