Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1932, Qupperneq 39

IÐUNN
Björgunarlaun.
i.
Beitinganskúrinn stóð í fjörunni, skakkur og giisáinin,
líkt og öorskhaus, sem skrælnað hefir á steini, tjöru-
pappaflyksurnar lömdu han,n utan í vindinum, einis og
geðvond kerling snoppungar ópékkan strák. Dragsúg-
urinn hrekti Ijósið á steinoliulampanium, svo pað saup
hveljur innan í glasinu, sem límt var saman með frí-
merkjapappír, og spúði ósreyk út í andrúmslioftið.
Horaður köttur stóð í einu horniniu, teygði skottið
beint aftur undan sér, lét kviðinn nema við gólfið, svo
bóghnútur og lærliðir stóðu eins og hnoðnaglar U|ip úr
herðakambi og lendum. Hann bruddi gamlar heitur og
hailaðá undir flatt, pví hann var einieygður.
Kisi tugði gætilega síldiarbitana, reynslan hafði kent
honum, að í fæðutegund pessari lieyndust stundum
riyðgaðiT öngl.ar, sem voru miður hollir gómi lianis og
tungu. En síðan Bangsi náði önglinum úr kjafti hans,
hafði honum skilist, að parna væri friðland fyrir fiæk-
ingskött og jafnan einhver matarvon, pó hann hefði
verið á alt annari skoðun á meðan Bangsi framdi hand-
lækningu sína. Nú var han.n orðinn eins konar heiðurs-
borgari í skúrnum og athugaði með síiriiu golgræna
auga athafnir og örlög gestgjafa sinna.
Á miðju skúrgóifiniu stóð tunna, og skar Bangsi beitu
á botni bennar. Bangsi var lágur og riðvaxinn, með
ógurlega stórar krumlur, sem litu helzt út fyrir að
vera af miklu stærri mannii. Hann sneið sundur gljáandi
-sildina með breddunni og sópaöi beitunum geðvonzku-