Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1932, Side 50

240
Þýzkar ástavísur.
IÐUNN
Ég minnist þin.
(J. W. Goethe.)
Ég minnist þín, er árdagssólar sindur
á sævi skín.
Er geisiasveig á moldir máni bindur,
óg minnist bín.
Ég minnist þin, er vindblær ryk um vengi
af vegferð ber.
Ég minnist þín í aftanskugga á engi,
er einn ég fer.
I stormagný, með hafsins hrikaijóði
við hengiflug;
í kyrð, í skógarþyknis þagnarhljóði,
ert þú í hug.
Úr hverri fjarlægð hugir saman streyma
og halda jól.
— Ó, mættirðu, kæra, vera hjá mér heima,
er hnígur sól.
Fyr þar, sem tár mín féllu.
(H. Heine.)
Fyr þar, sem tár mín féilu
vex fjóla við rósar hlið.
Og andvarp mitt áður en varir
er orðið að þraistarklið.