Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1932, Blaðsíða 87

IöUNN
Dæmisaga.
— Anmrff Överland.
í þá daga, er Kölski ug amma hans gengu ljósum
logum hér á jörðinni, komu þau einu sinni til lands,
|iar sem þau höfðu heyrt að væri fult af Júðum og
heiðingjum, og nneð fiam þ’jóðvegunum átti að standa
hver veitingakráin annari verri, jiar sem bændur og
[miparar sátu við drykkju og dufl og bara biðu eftir
tækifæri til að selja sálir sínar.
Langa leið höf&u j>au gengið, og Kölski var orðinm
bæöi jiyrstur og jireyttur af að rogast með sálna-
hítina, og hann langaði svo innilega til að setja sig
niður, koma í s[)il og fá sér ])ó ekki væri nenia hálf-
pela af brennivíni. En hvar sern þau komu, liöfðu j)eir
Guð almáttugur og Sankfi-Pétur verið þar á undain þedm
og snúið mönnunum til betrunar, svo að enginn féksttil
að selja djöflinum sál sína, þótt bæði gull og góss væri
i boði. Á hverjum vegamótum stöð fólk og þuldi bænir
og gerði krossmark, og á miðjum vikudegi gekk j>að í
hvítum ermaskyrtunn og söng, svo að heyrðist um
bjartan dag, hvenær sém örlar á heilbrigðri skynsemi á
þessu landi. Svo illa haldið er þetta aumingja fólk, að það
heíir ekki einu sinni vit á að bita á jaxlinn og biðja tii
guðs í hljóði. Ef það hefði vit á |>ví, gæti það að ininsta
kosti umflúið þau grimmu örlög, er nú bíða þess: að verða
auðvitað í fullkomnu ósjálfræði áhrifamestu útbreið-
endur þess bolsévisma, sem þaö hatar og óttast um alla
hluti fram.