Kirkjuritið - 01.04.1948, Síða 28

122
KIRKJURITIÐ
arbaráttu þjóðarinnar. Trúin á Guð og Frelsarann var
þannig og er hinn mikli aflgjafi og kyngikraftur, sem gerir
einstaklinga og heilar þjóðir að sigurvegurum mitt í ósigr-
inum.
Þegar hinum unga presti höfðu opinberazt þessi dýr-
mætu sannindi, var starfi hans haslaður völlur, boðskapur
hans sigurviss og hann kvaddur til ábyrgðar. Hann var
ekki lengur efasemdamaðurinn, heldur öruggur þjónn
Krists. Og hann tók undir með Hallgrími Péturssyni:
Jesús vill, að þín kenning klár
kröftug sé hrein og opinskár,
lík hvellum lúðurshljómi.
Launsmjaðran öll og hræsnin hál
hindrar Guðs dýrð, en villir sál,
straffast með ströngum dómi.
Fáum munu vera gefin jafnmörg tækifæri til að kynnast
mönnunum og mannlífinu yfirleitt eins og prestunum.
Þeir kynnast náið hinu ólíkasta fólki, á öllum aldri, í öllum
stéttum, undir hinum margvíslegustu kringumstæðum.
Fáum er líka sýnt jafnmikið traust í einka og trúnaðar-
málum eins og þeim. Þetta er heldur ekkert undarlegt.
Islenzkir prestar hafa jafnan lifað með þjóðinni við svipuð
kjör og almenningur í landinu. Hefir presturinn og söfn-
uðurinn því orðið eitt í gleði, áhyggjum og sorgum hvers-
dagslífsins.
Á sama hátt má einnig segja, að engir embættismenn
landsins munu hafa eins víðan og ótakmarkaðan verka-
hring eins og prestarnir. Þeir þurfa beinlínis að hafa af-
skipti af öllu, sem fyrir kemur í sóknum þeirra. Ber þá
næstum ávallt að þeim brunni, að þeir mega ekki láta sér
neitt mannlegt óviðkomandi. Þessum verkefnum hafa ís-
lenzkir prestar reynzt vaxnir, enda hafa þeir orðið braut-
ryðjandur í ýmsum greinum og það víðar en varir. Og
þó að störf þeirra séu oft misskilin og mistúlkuð, kemur
það jafnan í ljós, að verk þeirra hafa ekki verið unnin