Kirkjuritið - 01.12.1951, Síða 34

284
KIRKJURITIÐ
og heldur honum við. Það hefir aldrei verið hrakið og
mun aldrei verða. En annars eru frásagnirnar margar á
líkingamáli að hætti þeirra þjóða og þeirra tíma.
Einn flokkur GI. testam. eru spámannaritin, þar sem
leiðtogar þjóðarinnar í andlegum efnum, sjáendur og
andans menn, leiðbeina henni, áminna hana og segja
henni til syndanna, auk þess sem þar er að finna spádóma
um Krist. 1 þeim og öðrum ritum er að finna spekimál
vitringa og sálma Guði til dýrðar, sígild sannindi og list.
Ritningin er ekki fræðirit í náttúruvísindum. Ef það
væri hlutverk hennar, þá væri hún fyrir löngu úrelt orð-
in, því að öll vísindarit verða fyrr eða síðar úrelt og
ekki sízt á vorum tímum. Margt það, sem efnishyggju-
menn álitu góða og gilda þekkingu um aldamótin og hefðu
verið ánægðir með, ef það hefði staðið í Ritningunni, er
nú orðið breytt og úrelt. Og þannig mun það verða áfram.
En það er annað, sem ekki verður úrelt. Lögmál lífsins
breytast ekki, og sú leið, sem einstaklingar og þjóðir verða
að ganga til farsældar og fullkomnunar, breytist ekki.
Spakmæli spámanna og vitringa og áminningar til þjóð-
ar, sem er rangsnúin, verða ekki úrelt, því að slíkar
þjóðir eru enn til eins og fyrir þúsimdum ára. Allt þetta
er að finna í Ritningunni, og hver, sem gjörir sér far um
að kynnast henni í alvöru og einlægni, mun komast að
raun um gildi hennar.
Þessi fáu orð verða að nægja um fyrstu röddina.
önnur röddin segir eitthvað á þessa leið: Það borgar
sig ekki að fara eftir kenningu kristindómsins, því að þér
líður ekkert betur fyrir það í lífinu. Þeir, sem eru van-
trúaðir, ódyggðugir og jafnvel vondir, njóta oft eins mik-
illa gæða í lífinu og hinir, sem betri eru. Þeir njóta auðs,
valda og metorða. Það er nú ekki svo að skilja, að þetta
sé eða hafi verið rödd kennara og fræðara eða þeirra
annarra, sem opinberlega vilja hafa áhrif á æskulýðinn,
því að siðgæðið er og hefir oftast verið í heiðri haft á
yfirborðinu. En þessi rödd hefir heyrzt og heyrist enn.