Kirkjuritið - 01.09.1973, Qupperneq 47

varð að guðsþjónustu, hvernig hið
Venjulega og lítils megna fékk yfir
Sl9 helgi og fegurð, hvernig andleg
°9 veraldleg vinna tók að njóta réttar
s'ns, svo sem aldrei óður. Lítið bara
0 almenna menntun fólksins í siðbót-
arlöndunum.
^n það ber einnig að segja, að
aJt þetta kom þar að auki, þegar
nther leitaði að h inu eina einasta,
relsun sólarinnar og friði.
^er þurfum trúnaðartraust til
trú
^nrgra hluta. Vér þörfnumst trúnað-
artraustsins til að komast í gegn um
a myrkur, sem nú hefir lagt sig
veröldina. Aðeins yfirveraldleg
megnar að skapa raunverulega
,nin9u yfir landamcerin. Hvort eigum
®r að hlusta ó tal visnaðrar trúar?
6-0 ei9um vér að hœtta að trúa ó
l nQ' heilaga almenna kirkju og
breVta eftir því?
^ Evangelisk jótning geymir í sér
^ °9uleika umfram allar aðrar til að
því að hún kemur ekki
jn siaii:um oss, ekki fró formi trúar-
fr^ar' iteldur fró innihaldi hennar,
fra Gaði í Kristi.
sem^r ?'^Um lifa — ekki af því,
Ud ,Ver sjáIfir eða veröldin hefur
n'áð ^ Qð b'Óða ~ iteldur af Guðs
föc/ Sem train grípur og heldur í
STU taki.
flutt
ýðing: Jóhann Hannesson, prófes:
Leiðrétting
Tímamótaverk í íslenzkri guð-
frœði
I júníhefti Kirkjuritsins birtist rit-
gerð eftir dr. Þóri Kr. Þórðarson,
prófessor. Bar ritgerðin ofan-
greinda fyrirsögn, en hún féll
niður í setningu. Voru í grein-
inni 17 prentvillur, enda frá rit-
inu gengið er sumarleyfi sfóðu
sem hœzt og aðrir erfiðleikar
steðjuðu að. Eru lesendur beðnir
velvirðingar á þessum mistök-
um.
Nokkrar villur eru meinlegar,
og eru þessar helztar: Bls. 168,
vinstri dálkur, 18. l.a. o.: tölu-
frœðileg, les tölfrœðileg (átt er
við „statistik").
Bls. 171, vinstri dálkur, 12. I.
a. n.: telja þessa öld . . . veröld-
ina, veröldina guðlausu, les:
telja . . . veröldina guðlausa.
Bls. 172, vinstri dálkur, 1. I.
a. n.: stofunarinnar, les stofnun-
arinnar.
Bls. 173, millifyrirsögn: Verk-
efnaskrá kristinnar félagsfrœði,
les kristinnar félagssiðfrœði.
Eru þeir, sem áhuga hafa á
efni greinarinnar, sem var rann-
sóknarrit dr. Björns Björnssonar,
prófessors, í kristinni félags-
siðfrœði, beðnir þess að leið-
rétta þessar gjörðir prentvillu-
púkans í eintaki sínu af Kirkju-
ritinu.
237