Kirkjuritið - 01.09.1973, Síða 85

Qf öllum mönnum vegna nafns míns."
^nn fremur Matt. 24; „Margir munu
f)neykslast á mér." Ef bcendur, hirðar,
fjósamenn og aðrir smœling|ar réðust
a þennan sannleika, hver mundi þó
ekki vilja og geta jóðað hann og vott-
En þegar páfi, biskupar, furstar
a9 konungar ráðast á hann, flýja,
Pegja og hrœsna allir, til þess að þeir
nt'ssi ekki eignir slnar, mannorð,
nnannhylli og líf sitt.
Hví gjöra þeir það? Af því að þeir
afa enga trú á Guði og treysta hon-
arn ekki til neins góðs. Því að þar sem
Þetta traust er og þessi trú, þar er
u9 prútt, kjarkmikið og óttalaust
iarta, sem leggur eitthvað í hœttu og
jttendur við hlið sannleikans, enda
0 t við liggi háIs og hempa og gegn
Pa a °9 honungum sé að sœkja. Það
a a hinir dýrmœtu píslarvottar gjört,
6|ns og vér sjáum. Slíku hjarta nœgir
9 fróar, að maðurinn á sér náðugan
^9 góðan Guð. Það smáir því hylli
Q arjna, náð þeirra, eignir og heiður
69 cetur slíkt koma og fara eftir vild,
ritað er í Sálmi 15: ,,Hann
srnáir þáj
hina
sem Guð smá, og heiðr
ekki ^Uðhrc8ddu-" Þ- e- hann óttast
of ' harðstjórana, valdhafana, sem
á SCE ia sannleikann. Hann lítur ekki
fy| a< hann fyrirlítur þá. Hins vegar
Ve^lr hann þeim, sem ofsóttir eru
en9na sannleikans og óttast meir Guð
Qr P',enn- Hann liðsinnir þeim, vernd-
er 'i-P' he'^rar þá, hverjum sem það
^rceðr
11,
ng stendur ritað um Móse
að hann hafi liðsinnt
Uq ,rurn sínum án tillits til hins vold-
5. °nungs í Egyptalandi.
b°gla *U nu' þú sérð það aftur á þessu
h a® trúin verður að vera meist-
ari verksins, að án hennar er enginn
svo djarfur, að hann vinni slíkt verk.
Svo mikið er undir trúnni komið í öll-
um verkum, eins og oft hefur sagt ver-
ið, því að öll þessi verk eru dauð án
trúarinnar, þótt glœsileg séu og beri
hin fegurstu nöfn. Því að eins og eng-
inn vinnurverk þessa boðorðs, sé hann
ekki staðfastur og óttalaus í traust-
inu á náð Guðs, svo vinnur enginn
verk neinna annarra boðorða án þess-
arar trúar. Þannig getur hver einn auð-
veldlega haft þetta boðorð að próf-
steini þess, hvort hann sé kristinn og
trúi rétt á Krist og hvort hann vinni
góð verk eða ekki. Nú sjáum vér, að
almáttugur Guð hefur ekki sett oss
Drottinn Jesúm Krist fyrir sjónir til þess
eins, að vér trúum á hann með slíku
trausti, heldur gefur hann oss einnig
fyrirmynd þessarar trúar og slíkra góð-
verka til þess, að vér trúum á hann,
fylgjum honum og séum í honum að
eilífu, eins og hann hefur sagt í Jóh.
14: ,,Ég er vegurinn, sannleikurinn og
lífið," — vegurinn, þegar vér fylgjum
honum, sannleikurinn, til þess að vér
trúum á hann, lífið, til þess að vér lif-
um í honum að eilífu.
Af öllu þessu er Ijóst, að öll önnur
verk, sem eru ekki boðin, eru hœttuleg
og auðþekkt, t. d. að byggja kirkjur
og skreyta, fara pílagrímsferðir og
allt, sem er svo margvíslega lýst í rétt-
arbókum kirkjunnar og hefur afvega-
leitt heiminn og íþyngt honum, unnið
tjón á samvizkunum og óróað þœr,
þaggað niður í trúnni og veiklaðhana.
Sömuleiðis er Ijóst, að maðurinn hefur
nóg að starfa við boðorð Guðs með
öllum sínum kröftum og megnar aldrei
að vinna þau góðverk, sem honum
275