Kirkjuritið - 01.09.1973, Qupperneq 88

Kristi Jesú. Jafnframt er kristin hugs-
un um Guð og mann stórlega úr lagi
fœrð til ómetanlegs tjóns fyrir trúar-
lífið. Sumir guðfrœðingar síðustu tíma
hafa komið auga ó þetta, og líklegt
er, að viðhorf síra Einars Sigurðssonar
verði tekin til athugunar í framtíðinni.
Aðaltókn Maríu meyjar er kona
með barn, og er geislabaugur um höf-
uð beggja. Auk þess er myndin marg-
víslega skreytt. Stundum eru þau með
kórónur ó höfði, stundum heldur barn-
ið ó ríkisepli og veldissprota o. s. frv.
Auk þessa algengasta tókns eru fjöl-
mörg önnur þar ó meðal: Lilja hrein-
leikans með þremur blómum út-
sprungnum. Lilja Ijóssins, lík lilju
þeirri, sem skótar hafa í merki sínu.
Hjarta gegnumstungið sverði. Vax-
andi tungl. ,,Hin dularfulla" rós, hvít
eða bleik. Það er sama rósin og nú
kallast Lúthers-rós með þeim eina
mun, að í hans rós er kross íblómbotn-
inum. Mörg önnur blóm eru einnig
höfð sem Maríutókn. Bókstafurinn M.
er að sjólfsögðu tókn hennar og þó
gjarnan mjög flúraður.
Stundum er öllum stöfum nafnsins
fléttað inn í eitt M.
A. M. R. er eitt af tóknum hennar.
Eru það upphafsstafir orðanna: Ave
María Regina (heilög María drottning).
Hið hebreska form nafnsins María er
Mirjam og merkir stjarna. Því er
stjarna eitt af tóknum hennar. Mörg
fleiri tókn voru notuð til að benda ó
Maríu móður Drottins, og voru þau
oft sótt í Gamlatm., Opinberunarbók-
ina eða önnur rit Nýjatm. Algengustu
fyrirmyndir listamanna eru viðburðir
úr œvi hennar s. s. boðun engilsins,
fœðingarstaður Frelsarans, krossfest-
ingin og upprisan o. fl. Eru til ótelj-
andi listaverk fró öllum öldum varð-
andi líf hennar, skurðmyndir, mólverk,
teikningar í handritum og steinmynd-
ir.
Mynda- og tóknmól kirkjunnar lýkur
ekki með persónum Ritningarinnar,
heldur verður ferill þess rakinn um
alla sögu kristninnar.
Heiðran helgra manna
Heiðran helgra manna hefur tiðkast '
kirkjunnar fró upphafi. í frumkristninni
var minning postulanna og píslarvott-
anna haldin i hœsta heiðri. Ártiðat-
dagur þeirra var haldinn með bœna-
gerð eða messu við grafir þeirra. °9
stundum voru reistar kirkjur yfir þ®r-
Þó var saga þeirra rifjuð upp og þakk-
argerð fram fœrð fyrir líf þeirra °9
starf og þó nóð Guðs, sem það bai
vitni um.
Hebreabréfið sýnir fram ó, að himr
helgu menn hafa hlutverki að gegna
einnig eftir burtför þeirra úr þessam
heimi. í ellefta og tólfta kapitula lei^
ir höfundur fram hina ólíkustu heIðu
menn Gamlatestamentisins og sýn'r
fram ó, að þeir voru vottar Guðs, sern
með lífi sínu og starfi hafa sanna
kenninguna um nóð Guðs. Hann ben
ir einnig ó, að þeir eru vottar, sern
umkringja oss (af því að vér þekkjurn
sögu þeirra) og beina sjónum vorun1
til Jesú Krists, höfundar og fullkomn
ara trúar vorrar. Það gildir ekki s'
um hina kristnu píslarvotta og ,
andlegu stórmenni, þ. e. þó, ser°og
sannleika sjó konungdóm Krists
telja sér sœmd í að vera þrcelar (þi°n
ar) hans. n
Hinir helgu menn eru oss upp°r
278