Kirkjuritið - 01.12.1973, Blaðsíða 9
kvceSa verið leitað, mundi samkom-
an eflaust hafa hneigzt að þessari
skoðun biskupsins. Hugmyndinni um
'nnra kristniboð beindu fundarmenn,
he'r sem töluðu, í þó ótt, að taka
skyldi upp einstök atriði þess til um-
fals og vœntanlegra framkvœmda,
það er með öðrum orSum, að reyna
fó meira kirkjulegt líf i ýmsum
9reinum. Þó að sjólf félagsstofnunin
mceti sennilega daufum undirtektum,
9etur uppóstungumað’urinn treyst því,
nð fó bróðurlega hjólp og hluttöku,
Pe9ar hann vekur móls á sínum
ahugamáfum."
Svo mörg eru þau orð. Er af þeim
iast, að lítt hafði orðið úr kristni-
°5sfélagi því, sem síra Gunnar vildi
a sfofnað yrði á Lögbergi þjóðhátíð-
arárið. Kristniboðsfélag var að vísu
s|afnað, fyrst með Þingeyingum, en
l', ar Var stofnun þess staðfest á þjóð-
at'ðinni, og gengu í það „allir þeir
Prestar, er komnir voru saman, og
g arS'r aðrir," að sögn Þjóðólfs. Mun
^Sgert Gunnarsson, bróðir síra Gunn.
rs' ha^a haft forgöngu um félags-
v°aunina, en prestar munu hafa
®r' valdir til forustu. Af áhuga þeirra
ra ekki sögur, enda varð félagið
skammlíft.
af t’M^' Sama ktaði, er geymir frásögn
|^v ' aSu s'ra Odds á synódu, er birt
p 1 ®ftir sfra Gunnar og heitir
teki'nS'^°^' ®etur mun honum hafa
iótn^ ' annan tíma, en kvœðið er þó
eins'n9 vitnishurður trúaðs manns,
°9 gloggt sést af upphafinu:
L.eyrið þann, sem hefur reynt
h'mnaföður mildi
og sem bœði Ijóst og leynt
iofa Drottinn skyldi.
Kvœði þessu fylgir fáorður, en
efnismikill eftirmáli ritstjóra:
„Blaðið mun vœntanlega eiga kost
á að flytja fleiri andleg Ijóð og sálma
séra Gunnars heitins. Betri son en
hann hefur kirkja vor eigi átt á þess-
ari öld. Nafn hans finnst eigi í vorri
nýju og góðu sálmabók, en œtti að
segja sögu hennar frá upphafi, stœði
nafn hans þar fremst og fyrst."
Athugasemd síra Odds
Þá er þess nœst að geta, að síra Odd-
ur V. Gíslason, tillögumaðurinn frá
synodunni, sendir ritstjóra Kirkjublaðs-
ins athugasemdir, og eru þœr birtar í
þriðja blaði 1891 undir fyrirsögninni
„Islenzkt kristniboð (mission)." Vér
leyfum oss, að endurprenta greinina
í heild:
„í Kirkjublaði voru, 1. tölublaði, hafið
þér, herra ritstjóri, skýrt frá tillögu
minni og undirtektum synodusar á
stofnun kristniboðs innra og ytra, sem
ég leyfi mér að gjöra eftirfylgjandi at-
hugasemdir við:
Það er rétt, að hugmyndin var of
stór og of ný fyrir þann fjögra tíma
fund, í fundarlok, en atkvœða vildi ég
ekki leita eins og á stóð, en þeim
aðalmótbárum, sem fram komu, verð
ég að neita, bœði fátœktinni og
áhugaleysinu. Ég hafði tekið það
fram, þótt stórt þcetti, „að einu heiðnu
barni yrði komið í kristinna manna
tölu," og þar sem Guð er sá, sem
gjörir fátœkan og ríkan, þarf alls ekki
295