Kirkjuritið - 01.12.1973, Blaðsíða 63

síra Hallgríms Péfurssonar upp ó 27.
dag októbermónaðar. Góðtemplara-
feglan er 90 óra, KFUM og KFUK 75
óra. Sjólfsagt mun þykja, að þessa
alls verði með nokkrum hœtti minnzt
* Kirkjuriti 1974.
En þjóðhótlðarór vekur einnig aðr-
ar og miklu umfangsmeiri minningar,
glœðir gamlar hugsjónir og kveikir
nýjar. Um Skólholt verður ekki þagað
ó þjóðhótlð, hvorki sögu þess né
framtíð. G. Ól. Ól.
Þessi þjónusta verSur aS fara fram í algjörlega mannlegu samhengi. ÞaS
gildir ekki heldur í dag, aS presturinn komi út úr skrifstofu sinni á viss-
um tímum og boSi fagnaSarerindiS mönnum, sem bíSa eftir hrœringu
vatnsins", eins og óstandinu viS Bethesdalaug er lýst á dögum Jesú. I
öSrum kirkjudeildum verSur presturinn aS framkvœma þjónustu sína ,,í
hlutastarfi". ViS getum þó sagt, aS presturinn lifi af starfi sínu hjó okkur.
En þetta starf hefur smóm saman orSiS stöSugt margbrotnara. ÞaS vœri
vel þess virSi aS rannsaka sérstaklega, hvernig litiS hefur veriS ó prests-
starfið í okkar norrœnu löndum, jafnvel aSeins frá siSbót fram til okkar
daga. Einu sinni voru prestarnir raunverulega kallaSir „prédikarar og
þjónusta þeirra „predikunarembœttiS". Olaus Petri orSar þetta svo: „Starf
presfsins er aS prédika, eins og starf smiSsins er aS smíSa". í dag
virSast margir telja fyrirmyndarprestinn vera mann, sem er sérfrœSingur
ó fjölmörgum tœknilegum og verklegum sviSum. Allur tími hans fer í aS
leysa vandamál, sem eru mikilvœg í sjálfu sér, og þar af leiSandi fœr
hann lítinn tíma til þess aS sökkva sér niSur í og einbeita sér aS prédik-
unarstarfi sínu.
erindi Olav Hagesœther, biskups. Bls. 372.
349