Kirkjuritið - 01.12.1973, Qupperneq 96

þvottinn í báðum merkingum sem
sjálfsagðan hlut. Tertullian einn hef.
ur þá sérstöðu, að honum þykir
handaþvotturinn minna á handaþvott
Pílatusar.
Að berja sér á brjóst tíðkast við
syndajátningu. Einnig það er úr Heil-
agri Ritningu komið. „En tollheimtu-
maðurinn stóð álengdar. . . barði sér
á brjóst og sagði: Guð vertu mér synd-
ugum líknsamur. (Lk. 18,13). Við and-
lát Drottins „barði fólkið sér á brjóst
og sneri aftur". (Lk. 23,48). Um þenn-
an sið segir Ágústínus m. a.: „Hvað
þýða þessi högg á brjóstið annað en
að sýna hvað falið er í brjóstinu og
með sýnilegu höggi að aga hinahuldu
synd". (Sermo 67). Ekki mun þessi
siður fast tegndur neinni annari at-
höfn en syndajátningu.
Bæn um auðmýkt við bergingu
Miskunnsami Drottinn, vér hyggjumst ekki a3 nálgast þetta borS þitt í
trausti á eigin verðleika, heldur sakir fjölda hinna miklu miskunnarverka
þinna: Vér erum ekki verSug þess aS tína molana, sem falla af borSi
þínu, en þú ert hinn sami Drottinn, sem œtíS miskunnar: NáSugi Drott-
inn, veit oss því aS bergja svo líkama og blóS þíns elskaSa sonar í þess-
um heilaga leyndardómi, aS vér fáum œtíS veriS í honum og hann í oss
og syndugt hold vort megi hreinsun hljóta fyrir líkama hans og önd vor
laugast fyrir hans dýra blóS.
Amen.
Prayer of Access (Book of Common Prayer 1549)
382