Kirkjuritið - 01.04.1976, Qupperneq 27

SÍRA GUÐJÓN GUÐJÓNSSON, æskulýösfuIItrúi:
Hlutverk safnafiarins
í æskulýfisstarfi
Erindi flutt á æskulýðsráðstefnu 1975.
— i allri umræðu um þetta mál verður að hafa í huga safnaðarhugtakið
og embætti prestsins.
— Hlutverk safnaðarins er að vera vottur fórnandi og fyrirgefandi kær-
leika Jesú Krists. Þetta hlutverk er svo margþætt sem lífið sjálft, en allir
verða þessir þættir að stefna saman undir einni stjórn að einu marki.
— Hlutverk safnaðarins í æskulýðsstarfi er einn þáttur heildarhlut-
verks safnaðarins. Vara ber við einangrun þessa þáttar frá öðrum. Fyrir
því er nauðsyn heildaruppeldismálaáætlunar kirkjunnar.
— Fyrsta sporið til þeirrar áætlunar er að tengja saman þá einstakl-
lnga og hópa, er þegar vinna að sömu þáttum. Jafnframt séu tryggð tengsl
Þessara þátta við önnur starfssvið, um leið og ný starfssvið, sem ekki
er unnið að í dag, séu mótuð og að þeim unnið.
Þegar að slíku heildarskipulagi er unnið, þarf jafnframt að virkja
það innan safnaðarins, sóknarinnar, en framkvæmd þess hlýtur einnig
að miðast við stærri einingar, þ. e. prestaköll, prófastsdæmi, landshluta
o. fl.
Það er nauðsyn, að tillögur um nýja starfshætti kirkjunnar séu
ðyggðar á slíkri heildarsýn, þótt þessi stóru verkefni megi ekki vera
fjötur um fót að bættum starfsháttum kirkjunnar, þó að í smærri stíl verði
1 byrjun en hér er ráð fyrir gert. Björninn verður ekki unninn í einni lotu,
en þótt loturnar verði margar, þarf þegar við upphaf leiksins að stefna
markvisst til sigurs. Minnumst orða Páls postula: „Þess vegna hleyp ég
þá ekki eins og upp á óvissu; ég berst eins og hnefaleikamaður, er engin
vindhögg slær.“ Vindhöggin eru ekki aðeins til einskis, heldur eyða þau
°9 dýrmætri orku íþróttamannsins.
Fer nú hér á eftir framsöguerindi, er flutt var á haustráðstefnu æsku-
ýðsnefndar kirkjunnar, 29. nóv. 1975.
25