Kirkjuritið - 01.04.1976, Qupperneq 67

si9> að þjóð vor hefur staðið utan við
storrna og stríð 20. aldar. Hins vegar
Sr bað stórkostlega neikvætt, þegar
u9sað er út í það, að hér skuli hlut-
lrr|ir ræddir eins og 20. öldin væri enn
ekki runnin upp, og að hún skuli enn
Vera álitin öld hinna miklu fyrirheita.
er höfum, íslendingar 20. aldar, lifað
VlS ^enningarlega einangrun, sem
a erandi er í ýmsum opinberum um-
r®5um, en einkum þó og sér í lagi í
Urr>ræðum á sviði trúmála. Trúmál eru
r®dd hér á sama hátt og menn ræddu
eu fyrir 70—100 árum og eins og
e kert hafi gerzt á sviði þeirra öll þau
ar.
Orsakir þessarar einangrunar eru
e ki landfræðilegar, heldur verður að
|6ja orsakirnar meðvitaðar að veru-
egu leyti. Um allt timabil sögu sinriar
6 Ur island búið við landfræðilega
.^nangrun, en aldrei vitað af menn-
ö Qarlegrj einangrun fyrr en á þessari
þegar hin landfræðilega ein-
Se9run vaf rofin. Sjálfstæðisbaráttan,
rekin var með taumlausum áróðri
þessernÍShy99jLI, keyr5i islancl inn í
be |Sa mennin9arie9u einangrun, sem
r egast hefur fram komið í trúar-
e9u tilliti
En
ein Serstök orsök hinnar trúarlegu
f1inen9runar er tilkoma spiritismans
innaa iands á fyrstu árum aldar-
mál ^■ b13011 beincii umræðum um trú-
og 9 lslancii inn í ákveðinn farveg
til 'e'5 stórs hluta þjóðarinnar
!uöfrUarle9rar fullnægju vegna þeirrar
sanni anS’ aS hann re5i hinum stóra
f hv-eii<a ' truarie9u tilliti. Þáttur hans
stög'’ aS trurnaiaumræður á íslandi
ar VoUðU’ °9 35 ísienzkir guðfræðing-
ru UPP til hópa hindraðir í því að
fylgjast með umræðum stéttarbræðra
sinna í öðrum löndum, er sá, að hann
staðfesti mynd aldamótaguðfræðinnar
af raunveruleik trúarbragðanna al-
mennt og kristindómsins sérstaklega.
Öll önnur túlkun en túlkun hennar var
álitin standa að baki henni í þróunar-
stiganum, krafa, sem því miður fékk
undirtektir hjá andstæðingum spirit-
ismans allt of oft.
I. 3. Tilgangur ályktunar
prestastefnunnar
Þegar prestastefnan samþykkti
ályktun sína og benti á Jesúm Krist
sem hinn eina grundvöll kirkjunnar,
þá var tilgangurinn umfram allt sá að
sprengja þann ramma, er spiritism-
inn hefur sett utan um trúmálaumræð-
ur á landi hér. Miðgrein ályktunar-
innar sýnir þennan megintilgang.
Prestastefnan bendir á Jesúm Krist
sem það svar, er gildir við öllum
spurningum manna um líf og dauða,
því að hann er svar Guðs sjálfs (sbr.
II. Kor. 1.20). Leit, sem í upphafi stjórn-
ast af afneitun þess svars, er leit að
öðru svari. Þess konar leit hlýtur
prestastefna þjóðkirkjunnar að vara þá
menn við, sem skírðir eru til lífs í krist-
inni játningu.
Með þessari ábendingu lýsir presta-
stefnan þeim vilja sínum, að kristin
trú sé hugsuð samkvæmt sínum eigin
rökum, en ekki samkvæmt einhverjum
ramma, sem hún hefur verið færð í.
Með ályktun sinni var prestastefnan
hins vegar ekki að taka sér vald yfir
samvizku manna eða að mótmæla
frelsi manna í trúarefnum. Hún bendir
einungis á það, að kirkjan kennir sann-
leik, sem er einstakur, og sem sannar
65