Kirkjuritið - 01.06.1978, Qupperneq 18

Glaðir með glöðum, sr. Grímur í ræðustóli
þrettán ára, Jón Auðuns, með útsýn
til suðurs og mikið sumaryndi. Nú
heitir Mánakaffi þar sem bernsku- og
æskuheimili hans stóð, en Tehús
Ágústmánans hefði mér fundist mik-
ið betur sæma, því að svo yndislegt er
þaðan að horfa yfir lognværan inn-
fjörðinn til háreistra suðurfjalla, þar
sem þau ber tigin við roðinn kvöld-
himin síðsumarsins.
Það var árið 1918. Pétur Tyrfingur
Oddsson átti þá heima við Silfurgötu
niðri á Tanganum, á sjötta ári, og Óli
Ketilsson, síðar prestur í Ögurþing-
um, einnig þar í næsta nágrenni, 22ja
ára.
Þjónandi sóknarprestur var þá á
ísafirði sr. Sigurgeir Sigurðsson, síð'
ar biskup, en Pétur sonur hans, a
vígslubiskup á Akureyri, enn ófsed°
ur. Og ekki má ég gleyma honuT1
Andrési Einari Skarphéðni Ólafssyar
sem ekki var þá kominn í mannta s
bækur, því að hann fæddist ekki fyr
en árið 1921 og man ég hann vel se
sveinstaula, er lék á gólfi.
Þorvaldur föðurbróðir minn Jóns
son, prófasturinn, eins og hann, ^n.
ávallt nefndur, sem verið hafði so
arprestur á ísafirði frá 1881 til W' ''
varþáenn á lífi. Auk [Dessara9 Pr_eS . ’
sem ég hef nefnt, minnist ég einns.
hins merka manns, Magnúsar
sonar, dósents, sem um skeið
96