Jörð - 01.09.1942, Blaðsíða 13
ar liver vill). Um livað? Pappírssneplar þeir, sem kallaðir
voru peningar, mundu J)á varla verða beinið, sem þvagan
flýgsl á um — það mun verða raunverulegt bein — menn
munu berjast um ketbein og því um líkt, — ef þjóðinni yrði
þá ekki baklið fná því með barðri hendi — erlends bervalds
og lögregluvalds. Þá gæti jafnvel farið svo, að landið þætti
nokkuð stórt fvrir svo litla þjóð, sem bæri ekkert skyn-
bragð á, Iivað til friðar heyrir: A íslandi býr 1 maður á
hverjum ferkílómetra — i Englandi um 300. Gyðingar eru
landlausir og bandormur í innyflum bverrar þjóðar, sein
þeir leita á. Ilver veit nema Vestfjarðaskaginn þyki sumum
Gyðingum liæfilegt svigrúm fyrir íslenzku þjóðina — þá
gætu Gyðingar fengið Iiitt! Það er ótrúlegt, livað Gyðingar
hafa góð sambönd og eru duglegir að koma sjálfum sér á
íi’amfæri. Og víst er, að skapanornir liafa ráð undir hverju
i'ifi lil að launa bverri þjóð að makleikum. Að makleikum?!
Er það kannski réttlæti að dæma nokkurn frá gæfu og gengi
fyrir það, að bann þekkti ekki svokallaðan vitjunartima sinn
svolítinn stuttan tima?! Réttlæti eða rangsleitni — lög
fífsin s eru það. Og lög lífsins eru réttlát.
TTPPTÖIv VERÐBÓLGUNNAR eru i striðsgróðanum
^ af því að hann var ekki þjóðnýttur — svona, kæri vin-
ur! enginn bætta á ferðum, þó að brugðið sé fyrir sig orði,
sem þú hefur að sumu levti góðar ástæður til að tortryggja!
Hér verður að stenima á að ósi. Að öðrum kosti er engin
Iriðar eða framtíðar von. Og þó verður að fara meðalveg,
því ella er heldur engin friðar eða framtiðar von. Allir flokk-
ar og stéttir — margir einstaklingar — verða að fórna ein-
bverju verulegu af sínum sérstöku sjónarmiðum — á meðan
samkomulagið á að endast. Látum það standa óbreyft, sem
orðið er: Eftirleiðis fari allur stríðsgróði beint eða óbeint í
sameiginlegan sjóð þjóðárinnar, Það er ekki endilega sama
°S að liann eigi allur að fara í ríkissjóð. Síður en svo. Að vísu
ætti það þó að vera tillölulega óliætt á vegum réttnefndrar
bjóðstjórnar, en aðrar leiðir eru færar með ríkissjóðsleiðinni,
°g það er óhjákvæmilegt, samkomulags og annars vegna,
J örd 203