Jörð - 01.09.1942, Blaðsíða 41

sess og mætti slík tilhögun komast á um fleiri störf. Slík
verkkeppni er mjög' algeng erlendis í ýmsum störfum svo sem
plægingu, grisjun rófna, mjöltum o. fl. og fylgir því mikil
virðing að bera sigur af hólmi.
Ég lief áður gelið þess, að við getum svo aðeins aukið
vinnuhraða okkar og iþróttaafköst, að við gerum okkar
ilrasta: við þurfum að keppast við. En ef við höfum ekki ein-
hvern okkur fremri til að keppast við, þá keppumst við við
klukkuna, setjum okkur fyrir og reynum að bæta tíma okk-
ar; stundum tekst það; stundum ekki, en tíminn líður fljótt;
við gleymum þvi að við erum að vinna, því vinnan er orðin
að íþrótt — hún er orðin að leik. En þá verður lika að vera
til nokkurs að vinna. Verkmenning þjóðarinnar þarf að vera
á svo háu stigi, að vinnuafrekum sé á lofti haldið og skip-
aður sess með öðrum andlegum og líkamlegum afrekum, og
vr réttmætt, að vel verkfær maður sé „skjótar aflandi á verk-
am sínum“ en sá, sem er lítt verkfær.
Prestur einn á Austurlandi, séra Hjálmar á Hallormsstað,
spurði eitt sinn fermingarbarn á kirkjugólfi, livað það ætti
að gera sér til afþreyingar, þegar það sæti yfir ánum? „Lesa
1 Bibliunni,“ svaraði barnið, sem taldi andlegt svar hæfa
hugleiðingum þarna frammi fyrir prestinum í guðshúsi.
«Nei, harnið mitt!“ svaraði séra Hjálmar, „þú ált að hlaða
vörðu, því liver sem getur hlaðið fallega vörðu, getur líka
hlaðið fallegan vegg, og það er nytsöm íþrótt."
Við getnm Játið hinn veraldlega hugsunarhátt í kenning-
^inni liggja milli hluta, en það er mikill vísdómur í þessu
vinkennilega svari prestins: 1) Það er nauðsynlegt að læra
að vinna ungur; þá verður vinnan létt, þegar við erum full-
0l'ðin. „Ungur nemur, gamall temur.“ 2) Til þess að verða
§óður verkmaður, þarf æfingu. Það verður hverjum að list,
Sem hann leiknr. 3) Leiktu þér að því að vinna, ])á verður
vinnan að leik.
ÉR NÆST að líla á listgildi vinnunnar. Ef við viljum
njóta sannrar vinnugleði, ])á verðum við að gera okkur
])að að reglu, að vinna öll störf af listrænum smekk. Það er
JÖRÐ
231