Jörð - 01.09.1942, Blaðsíða 42

varla svo aúðvirðilegt starf til, að eklci sé hægt að leggja í
það nokkura list. Sumir menn berast mikið á við vinnuna,
en láta vaða á súðum, öll vinnan er skipulagslaus, ófögur og
subbuleg. Aðrir vinna eftir föstum reglum, skipulega og
snyrtilega. Báðir ná ef til vill sama takmarkinu, sama árangr-
inum, þótt bitt sé sennijegra, að þeir síðartöldu nái betri
árangri; eitt er að minnsta lcosti áreiðanlegt: að þeir hafa
meiri ánægju af starfinu en liinir fjærtöldu.
Ég lvom eitt sinn í lilöðu til bónda eins á Suðvesturlandi.
Það var áð vorlagi, í maímánuði. Það var búið að gefa all-
breiða skálc úr öðrum enda hlöðunriar og geil með öðrum
ldiðarvegg, en mjög vænn stabbi af sílgrænni töðu var eftir
í blöðunni. Þetta vakli þó ekki sérstaka athygli mína, lieldur
Iiitt, bvílík umgengni var í hlöðunni. Ileystálið var alveg
lóðrétt og var þó mjög hátt, alveg eggslétt, svo að hvergi
sást á því minnsti vindingur, gúll eða dæld. Það var eins og
beflaður veggur, sem gerður hefur verið eftir nákvæmum
liallamæli. Við getum látið það liggja milli hluta, bvort slík
nákvæmni befur hagnýta þýðingu, en bitt efa ég ekki, að bún
hefur sálfræðileg áhrif. Bóndjnn liafði auðsjáanlega lagt
sál sína í vinnuna, nolið starfsgleðinnar í ríkum mæli og náð
listrænum áhrifum, sem blutu að verka á livern, sem sá.
Hugsið vkkur bara til samanburðar heystál, sem allt er í
stöllum með djúpum slconsum og linúskum á milli, skakkt
og bjagað, og svo sé dálagleg heyslóð á gólfinu í kringum
það eins og beiðursvörður kringum allan óskapnaðinn. Haldið
þið, að slík umgengni sé vel fallin til að vekja fegurðarsmekk
og starfsgleði?
Þegar Danir plægja akur, þá leggja þeir mikla áherzlu á
það, að plógstrengirnir séu þráðbeinir og jafnbreiðir. Þetta
hefur ekki mikla bagræna þýðingu, en þó nokkura og geng-
ur venjulega greiðlegar, því bæði menn og skepnur bafa tam-
ið sér þessi vinnubrögð. Flestum útlendingum mundi finnast
þessi nákvæmni óþörf og engu spillt, þótt smá krókar kæmu
á plæginguna, ef um jöfn afköst væri að ræða, en þetta er
mikill misskilningur. Það er ekki aðeins skemmtilegt að sjá
vel plægðan akur, heldur er það nautn fyrir þann, sem verk-
232 jör£>