Jörð - 01.09.1942, Síða 17

QÉ ÞAl) SANNLEIKUR, sem skráð er i þessa bók um aðfarir
^ „sona guðanna“ í Mandsjúríu og lífskoðun þeirra yfirleitt, þá
er ljóst, að meðal leiðtogastéttar Japana hafa myrkravöld tilver-
unnar raunverulega eignazt „syni“, er berjast fyrir því með aðferð-
um og samkvæmni og fyrirhyggju, sem væri algerlega samboðin
trúnaðarráði undirheima hér á Jörð, að leggja hana gervalla und-
ir sig. Hvar, sem þeir ná tangarhaldi, vinna þeir að því með öll-
um þunga valdakerfis síns, að blása hvern spillingarneista með
hinni sigruðu þjóð í óviðráðanlegt bál, auk þess sem lögregia þeirra
°g yfirvöld er skipulagt ræningjakerfi. Þeir telja sér og allri al-
þýðu Japana trú um, að japanska þjóðin, og hún ein, sé af guð-
legum uppruna. Það sé þvi eðlismunur á Japönum og öðrum þjóð-
Um, og séu þær þvi ekki aðeins réttlausar gagnvart Japönum, held-
ur eigi þær beinlínis að deyja út og Japanar að lokum að verða
eina þjóð Jarðarinnar. — Ýmsar líkur benda til, að bókin sé raun-
verulega sannsöguleg, og flesl stóru atriði hennar styðjast við al-
kunnar upplýsingar úr blöðum og tímaritum og útgáfu Þjóðabanda-
lagsins.
Bókin er vel skrifuð, en þýðingin er ákaflega misjöfn.
Douglas Reed: All Our To-morrows. Útgefandi: Jonathan Cape,
London. Stærð: 336 bls.
BÓK þessi kom úl í vor er leið og hefur ekki verið þýdd á
Islenzku. Höfundurinn er þekktur hér á landi af bók sinni
>,Hrunadans héimsveldanna“ (Insanity Fair), er gerði hann heims-
hunnan. Síðan hefur hann skrifað 5 bækur um sams konar og svip-
l|ð efni. Að þessu sinni ræðir hann stórpólitk og lýðræði þjóðar
sinnar, Breta, og er allsvartsýnn á hvorttveggja. Lýðræðið enska,
sc-gir hann, er í dásvefni. Og dávaldurinn er, segir hann, íhalds-
flokkurinn, sem farið hefur með stjórn ríkisins lengstum, síðan fyrri
heimsstyrjöldinni lauk. Vald flokksins er, að sögn höf., óskaplegt
fyrst og fremst yfir hinum einstöku starfandi flokksmönnunf.
()g flokkurinn metur, segir hann, sérhagsmuni sína og sinna meir
e'i nokkuð annað. En áhrifavaldar hans eru, að því er manni skilst,
°kki allir á yfirborði stjórnmálalífsins. Verkamannaflokkurinn tek-
11 r orðið þátt í flestu með íhaldsflokknum, síðan „þjóðstjórnin“ var
■uynduð. Höft og gerræði stjórnarvaldanna hafa, segir höf., lagt
ondir sig stóra liluta af frelsi brezku þjóðarinnar, henni að óvör-
um. Frá aldaöðli hafa forréttindastéttir að vísu ráðið lofum og lög-
llrn í landinu. Það hafi verið orðinn kerfisbundinn vani. Og hafi
bað gert ráðamennina, að sínu leyti ekki siður en alþýðu manna,
s,.lóva, kærulitla og alið upp í þeim þá hugmynd, að þeir eigi að
nJóta blinds trausts og vera ábyrgðarlausir. Ofan á allt annað hafi