Nýjar kvöldvökur - 01.04.1933, Side 31
OG HANN SVEIF YFIR SÆ..
77
hafa komið aftur heilir heilsu, sem ætt-
ingjar og vinir hafa verið orðnir hrædd-
ir um.
Arnór gamli fór heim morguninn eftir.
En Maríu hafði verið hugfró að því, að
tala við gamla manninn, og honum hafði
eins og létt við að telja um fyrir henni.
XXI.
Þegar suður dró í hafið, fóru þær hvor
sína leið, »Berentína« og »Hortensía«.
Önnur stefndi til Tromsö, en hin til
Hammerfest.
Loks var »Berentína« komin suður
undir Noreg, og Jens frá Syðra-Skarði
varð fyrstur til að sjá landið.
Síðla dags sigldi svo skútan í hægviðri
inn í skerjagarðinn og fram hjá Lyng-
ey...
Það dimmdi snemma, en ekki gat korn-
ið til mála að leggjast nú við akkeri.
Leiðin inn í Hyalsund og Tromsösund
var allt annað en greiðfær. Þar voru
mörg hundruð hólmar og sker, en skip-
stjórinn vildi komast áfram, hvað sem
tautaði, og skipshöfnin var honum þar
víst ekki andstæð.
Einu sinni kenndi skipið grunns, og
svo var hart undir, að brot úr lausakjöln-
um flutu uþp í kjölrákinni.
Harðjaxl stóð aftur á skipinu. Nú
sneri hann sér við og sagði:
— Þar heilsaði hún okkur nú með
kossi, hún mamma gamla!
Þegar inn kom í fjörðinn, fór að snjóa,
og eftir skamma stund var kominn blind-
bylur af landi. »Berentína« slagaði sig
nú inn eftir með öllum þeim seglum, sem
hún þoldi. Og klukkan eitt um nóttina
lagðist hún á ytri höfninni í Tromsö.
Það var dimmt yfir bænum. Á öðru
hvoru götuhorni voru gömul olíuljósker,
en hitinn frá ljósinu var ekki nægilegur
til að þýða snjóinn, sem á ljóskerin sett-
ist. Og hvergi var Ijós í glugga.
Þegar búið var að ganga frá seglun-
um, spurði skipstjórinn skipverja sína
hvort þeir vildu fara strax í land. Svör-
uðu þeir allir, að þeir vildu helzt bíða til
morguns. Öðrum bátnum var samt skotið
út, og fóru þeir niður í hann, skipstjór-
inn og Jens frá Syðra-Skarði. Þeir
spurðu síðan Harðjaxl, hvort hann vildi
ltoma líka.
— Nei, svaraði hann. — Það versta
ætti nú að vera búið. Og svo fór hann
ofan í hásetaklefann.
Endir.
Fnjóskdeela saga.
Eftir Sigurð Bjarnason frá Snæbjarnarstöðum.
51. Frá Timgiihjómim.
Bjarni Guðmundsson og Kristrún
Jónsdóttir bjuggu í Tungu eins og fyrr
er getið. Komust þau fljótlega í góð efni.
Kristrún var hin mesta merkiskona,
framúrskarandi dugleg og útsjónarsöm
búkona og hafði mikilhæfar gáfur. Hún
(Framhald).
var tölug á þingum og mannfundum,
sagði jaí'nan skoðun sína á öllum þeim
málum, sem á dagskrá voru og gaf
bræðrum sínum ekkert eftir, ef hún
komst í orðakast við þá, sem oft vildi
verða. Hafði hún fulla einurð til að