Eimreiðin - 01.04.1927, Blaðsíða 54

EIMREIÐlM
W. A. Craigie.
Öllum er það lán að eiga góða vini, en engum er meiri
þörf góðra vina en smælingjunum, hvort heldur eru einstak-
lingar eða þjóðir. Þessu láni hafa íslendingar mjög átt að
fagna á síðustu öldum, enda líklega yfir verðleika fram, og
hvergi höfum við átt einlægari vini en meðal hinna miklu
öndvegisþjóða heimsins, engil-saxneska þjóðbálksins, í tveim
eða jafnvel þrem heimsálfum. Er gott að minnast slíkra manna
sem Banks og Dasents, Dufferins og Morrisar, Bryces og
Fiskes, svo að örfá nöfn sé nefnd af mörgum sem svipaða
verðleika hafa.
Ef við viljum ekki hræsna alveg óguðlega fyrir sjálfum
okkur og öðrum, þá verðum við að játa það, íslendingar, að
við höfum illu heilli ýmsa þjóðlesti, enda mundu margar þjóðir
verða að gera svipaða játningu. En það hefur verið sagt um
okkur að vanþakklátir værum við ekki, og má vera að það
neikvæða lof sé ekki með öllu óverðskuldað. Ef nú það er
nokkuð, sem vakið getur þakklátsemi, þá er það vinátta góðra
manna, og sé sá eiginleiki til í fari okkar þá leiðir það af
sjálfu sér, að okkur hlýtur að vera harla ljúft að minnast
þeirra, er okkur hafa reynzt vel og að halda þeirra hróðri a
lofti. Öllum Islendingum mun því kært að minnast hins ágæt'
asta vinar, er við eigum nú meðal enskra þjóða, en það er
prófessor W. A. Craigie; og alveg sérstök ánægja má það
vera Eimreidinni að minnast hans, því svo má segja að hann
væri guðfaðir hennar gagnvart hinum enskumælandi heimi, og
þar veitti hann henni allan þann stuðning er hann mátti unz
hún var komin vel á legg og gat farið óstudd allra sinna ferða.
William Alexander Craigie, hinn nafnkunnasti málfræðingur
sem nú er uppi meðal brezkra þjóða, er fæddur í Dundee a
Skotlandi hinn 13. dag ágústmánaðar 1867, og er af hreinum
skozkum ættum. Hin frábæra tungumálagáfa hans kom þegar
í ljós í bernsku, eða að heita mátti jafnskjótt og hann vitk-
aðist, og nam hann þegar og aðgreindi mállýzkur þær allar,