Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1927, Qupperneq 80

Eimreiðin - 01.04.1927, Qupperneq 80
176 LOKADANSINN EIMREIDIN lotningarkveðjur með augunum um öxl. Þá verður hún svo létt í lund, að hún fer að raula danslag, og um leið hagræðir hún lítið eitt balstýrugum lokk, sem aldrei unir sér undir hattbarðinu, en vill leika laus í andvaranum. En, drottinn minn dýri! Hún ætti nú bara að fara að syngja á miðri götunni. O, þessi vordagur! En — þarna er leið út úr vandanum; ein stallsystir hennar kemur á móti henni. Hún stanzar hana strax og hlær, hlær dillandi sigurhlátur, smeygir svo hendinni undir hönd hennar og dregur hana dansandi áfram. — O, elsku, gáktu snöggvast með mér niður að höfn, veðriðer svo indælt, — og hún teymir hana með sér. En sveinarnir horfa hugfangnir á eftir henni, fórna sér brosandi með einu tilliti- Lífið drekkur henni til. Þær ganga götuna niður að sjónum. Þeir, sem þekkja sjóinn, þeir elska hann, því úthafið er endalaust, botnlaust og upphafslaust eins og eilífðin, og bak við gjálfrið og brimhljóðið býr þögnin — steinhljóðið. Og glettn- ar gárurnar eru bros alvörunnar, sorgarinnar, djúpsins. I örófi skóp guð eina gestaþraut og fól hana í nóttinni, djúpinu, og mennina setti hann á ströndina í morgunroðanum til þess að þeir skyldu glíma við hana. Hversvegna? — til hvers? — Það er ritað á sandinn í botni sorgardjúpsins, sem synda- tárin hafa myndað. Þær fara leiðina, sem liggur til hafsins. Vorblærinn leikur sér að skraninu, þyrlar upp rykinu, feykir því um stund og fleygir því síðan í rennuna. Menn fæðast, baða út höndunum til flugs, falla til jarðar, deyja og gleymast. Þær standa á hafnarbakkanum og horfa út yfir hafið. Þaer hlusta á klukkuna, sem varar við boðanum þarna úti, jafnt á vordegi sem haustdegi, og Unnur Björk hlær. — Það heitir ekki, að það liggur vel á þér, segir stallsystirin. Henni finst hún kenna öfundarhreim í rómnum og lítur á hana. Hún er rauðhærð og freknótt þessi stallsystir hennar, ekkert karlagull, og enn hlær hún. — Það er af því að það er vor. — Heyr á endemi! ætli það sé ekki heldur af því, að þú hlakkar til að fara á »ballið« í kvöld.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.