Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1927, Side 81

Eimreiðin - 01.04.1927, Side 81
eimreiðin LOKADANSINN 177 — Á »ballið« í kvcld? Ég var nú búin að gleyma því, víst þykir mér gaman að dansa, en mér leiðast allir þessir blessaðir herrar, »með bros á vör, en dauðann í hjartanu«, eins og þeir segjast vera. Heyrðu annars, hefur þú heyrt hvernig tónsnillingnum var innanbrjósts, sem lék fegurstu lögin sín fyrir þá, sem klöppuðu fyrir frægð hans? — Nei, og ég hef heldur ekki heyrt það fyr, að þér þættu karlmenn leiðinlegir. — Og skilur víst hvorugt, en það er líklega bezt að við förum heim að búa okkur. Þær snúa við. Þá rekast þær hálfgert á ungan mann, sem hefur fylgt þeim eftir og að líkindum heyrt á tal þeirra. Hann tekur djúpt ofan og horfir hvast á Unni Björk, líkt og sá sem sér sýn. Hún kinkar lítið eitt kolli, en stallsystirin brosir og gefur henni olnbogaskot; svo halda þær áfram, en ungi mað- uri’nn, hann horfir á eftir þeim, alveg í hvarf starir hann á eftir þeim. í skammdeginu, inni í skreyttum, uppljómuðum sal, þar sem silkikjólar blakta, ilm af hári og klútum leggur fyrir vitin og gólf- ið stynur undan mjúkum skóm, getur komið í mann dansskjálfti. En hvað er það hjá því að dansa um vornótt í byrgðum sal? Þykk tjöld eru dregin fyrir ljórana, og þannig fæst nokkurn- vegin rökkur inni, æsandi, eggjandi rökkur, því hver skuggi hvíslar: flýtið ykkur, því að úti þá er dagur. Gestirnir sem þangað sækja stelast hálfgert inn, og þegar leikurinn hefst, dansinn byrjar, þá er dansað upp á líf og dauða, dansað undan birtunni inn í hálfskímuna og hornamyrkrið, dansað á flótta undan deginum, sem liggur á glugganum og sætir Iagi að komast inn. Og þá er úti um dansinn, því hann er skuggi næturinnar, sem máist út við dagsljósið. — Svona er dansað þessa nótt, og þarna inni leikur Unnur Björk sér að hjörtum mannanna. Núna er hún í fangi unglings, ljóshærðs manns á kjól. Þau horfast í augu og brosa, en kveðjubrosið breytist í bros til mannsins, sem býður henni upp um leið og ungling- urinn sleppir henni. Og hann lærir að hnykla brýrnar. Lagið hvín eins og vindstroka inn um opnar dyr. Maðurinn, sem Unnur Björk dansar núna við, hefur lifað 12
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.