Eimreiðin - 01.07.1929, Blaðsíða 79

EIMREIÐIN
RASPUTIN
263
®e9ia tíu skyldmenni, sem syrgja hann! Ég þekki þorp, stór
P°rp, þar sem sérhver syrgir einhvern dáinn ástvin. Og menn-
lrpir> sem snúa heim aftur úr stríðinu, Drottinn minn og guð
nilnn, hvernig líta þeir út. Kryplingar, einhentir, blindir! Það
er hræðilegt! í meir en 20 ár mun rússneska þjóðin ekki
era annað úr býtum en þjáningar. . . . Sér þú ekki, að ef
lóðin þjáist alt of mikið, þá mun illa fara, þá getur farið
ræðilega. Það keyrir jafnvel svo úr hófi, að menn eru farnir
tala um lýðveldi. Þú ættir að segja keisaranum alt þetta*.
Aldrei sýndi Rasputin betur en í stríðinu, hve mikils hann
f191*! Sln- Eftir ósigra Rússa á vígvellinum sumarið 1915 fékk
atln því meðal annars til vegar komið, að Nikulás stórfursti,
. ershöfðingi Rússahers, var sviftur völdum, og tók þá keis-
arinn sjálfur við stjórn hersins. Stórfurstinn hafði í fyrstu
laT^ V*nUr °9 vernclari Rasputins, en sú vinátta varð ekki
9æ, og urðu þeir loks svarnir óvinir.
að ^°m lol<urn’ enSinn 9at orðið ráðherra, án þess
hann hefði áður »lokið prófi* hjá Rasputin. En ekki kom
r J°rntnátabekking eða yfir höfuð neitt það, er áður hafði
vah á ráðherra, til greina við þessi »próf«. Ef Rasputin
e'du 'Sl vel einhverjum manni, og einkum hefði hann
Va^ það til að bera, sem gat glatt hann, t. d. góða söng-
eða Var RasPu‘in me^ a^ 9era hann a^ fáðherra
mót' U^V69a ^101111111 einhverja aðra virðingarstöðu. Með þessu
01 komust ólærðir og óhæfir menn í ýms vandasömustu
ætti ríkisins. En jafnan var Rasputin fyrstur manna til að
1 Urkenna, að sér hefði skjátlast, og lét hann þá reka ýmsa
Ira aftur.
Q
en9i Rasputins stóð sem hæst. Keisaranum og ráðherr-
tilb ^ 2a* ^ann snmð í kringum sig eftir vild. Fjöldi manna
öf ^ ^3nn sem su^’ 02 ^l1 virlist ^ei^a honum í lyndi. En
hu*0 armonnum hans fjölgaði jafnframt, og fóru þeir nú að
9Sa til að ráða niðurlögum hans.
V.
m{ptir ^i sem gengi Rasputins óx, fjölgaði mjög nauðleitar-
num hans. Daglega streymdu til hans tugir manna, karla