Eimreiðin - 01.07.1929, Qupperneq 95

EIMREI{J1N
SÁLRÆNAR RANNSÓKNIR
279
fanð með svik eins og hann sjálfur. í æfisögu hans er skýrt
ra bví, hvernig hann »afhjúpaði« hvern miðilinn á fætur
öðrum, og þar á meðal frú Minu Stinson Crandon í Boston,.
svo fræg er orðin sem miðill undir nafninu »Margery«.
m sama leyti og bók þessi barst mér í hendur, hafði ég
Verið að kynna mér viðburði þá, sem gerst hafa hjá Margery,
eftir skýrslum þeirra manna sjálfra, sem setið hafa á fundum
I*1®® henni því nær óslitið, síðan hún hóf þessa starfsemi sína
Vrir sex árum. Eftir frásögn þeirra tókst tilraun Houdinis til
afhjúpa Margery ekki betur en það, að hann varð sjálfur
uPpvís að svikum í sjálfu fundaherbergi frúarinnar.
Bókin, sem íslendingurinn fyrnefndi, sendi mér, varð til-
® n> þess, að milli okkar hafa farið bréf um sanngildi miðla-
vrirbrigðanna. Hann er einn þeirra manna, sem telja þau
ekkingar og svik. Ennþá eru þeir margir, sem halda í fylstu
, Vorui að sálarrannsóknir nútímans hafi í raun og veru ekki
neitt í ljós um dásamlega hæfileika með mönnunum, né
ur fært líkur hvað þá sannanir fyrir framhaldslífi eftir
leitt
held
likamsdauðann. Sumir vilja meira að segja alls ekki virða þær
ms. En það er háskalegt að vera svo fjötraður í sínum
°’9in fordómum, að fást ekki til að líta upp í birtuna frá
Vsi þessara rannsókna — og það er ófyrirgefanlegt lengur.
Þe.gar velja á um heimildir fyrir sanngildi einhvers við-
foar, er venjan sú að telja þær traustastar, sem koma frá
slónarvottunum sjálfum, og því traustari því oftar sem heim-
nrmaðurinn er sjónarvottur að viðburðinum. Ef lýsa á lands-
9i einhvers héraðs, mundu flestir taka lýsingu þess manns
uanlegri, sem hefði átt heima í héraðinu alla sína æfi, en
lns. sem aðeins hefði séð héraðið einu sinni í æsku, og
re> síðan. Hinn síðarnefndi mundi varla muna mikið eftir
eraðinu, eins og það kom honum fyrir sjónir í æsku. Utan
fáeinar óljósar minningar hefur vafist æfintýrahjúpur, ef
vill tilorðinn fyrir áhrif af sögusögn annara og fyrir eigin
Vndun. Myndinni gæti í verulegum atriðum skeikað frá því
sö 9e*ur verið eins heillandi fyrir því, en aldrei eins
l°n.n °9 sjónarvottsins, sem hvað eftir annað hefur virt hana
^Vrir sér með eigin augum. Sem stendur dvel ég úti í sveit,
3 é9 get ekki stilt mig um að segja frá sólaruppkomunni,