Eimreiðin - 01.07.1929, Síða 191
E'MREIÐIN
FLÓTTINN ÚR KVENNABÚRINU
37S
— Ég hef ekki ennþá tekið Múhameðstrú, guði sé lof!
Ráðherrann reyndi að koma með ný undanbrögð og mót-
bárur, enda er það óafmáanleg smán fyrir afganskan mann,
a^ kona hans krefjist skilnaðar. Ég sagði ráðherranum, að ég
hefði skýrt ættingjum mínum frá kringumstæðum þeim, sem
e9 ætti við að búa, og ef ég fengi ekki skilnað með góðu,
mundi ég leita aðstoðar stórveldanna fyrir milligöngu sendi-
sveita þeirra í Kabul.
lét hann kalla á skrifara og sendi hermann heim til
^'n eftir Asim.
^e9ar Asim kom inn í viðtalsherbergið, ávarpaði ráðherr-
ann hann hátíðlega og mælti:
~~ Konan yðar krefst skilnaðar.
Asim starði á ráðherrann og því næst á mig. Ég sá, að
nann átti í harðri baráttu við sjálfan sig.
f’að kann nú að virðast ótrúlegt, en samt er það satt, að á
Þessari stund kendi ég í brjósti um hann. En ég gleymdi því
Pa einnig, að eftir afgönskum hugsunarhætti taldi hann mig
^mbátt sína og hafði farið með mig eins og ambátt. Og ég
aroist fyrir lífi mínu og frelsi! Eina leiðin var að skilja . . .
L°ks hneigði Asim höfuð sitt til samþykkis.
hlífni við Asim hafði ég ekki gefið upp aðra ástæðu
Vnr kröfu minni um skilnað en þá, að ég treysti mér ekki
1 að taka Múhameðstrú.
^ réttargerðinni bókaðri, var hún lesin upp, og Asim
r'faði undir hana. Svo skiftust menn á þurlegum kurteisis-
Veðjum að skilnaði.
Þetta var í fyrsta skifti sem leyfisbréf til hjónaskilnaðar
aroi verið út gefið í Afganistan. Má því vera, að lesendunum
Vki fróðlegt að sjá orðalagið, sem var á þessa leið:
Staðfestur réttarútdráttur.
Gjald: 1 afghani.
Skilnaðarbréf.
nnsigli; Ghulam Rasul, dómari við hæstaréttinn í Kabul.
nnsigli: Abdullah, dómari við hæstaréttinn í Kabul.
I dag gefur svolátandi sanna og rétta skýrslu hátt-