Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1937, Side 59

Eimreiðin - 01.07.1937, Side 59
eimreiðin ÞÆTTIR AF EINARI H. KVARAN 291 gera, því alt standi og strandi á dönsku stjórninni. Jón Ólafs- son kvaÖ 1873: En liugsunarlif vort og ástandið alt, — já, alt þetta gamla og rotna, fánýtt og andalaust, frosið og kalt, er feyskið og þarf að brotna. óg þessi orð eru jafnsönn nú og fyrir 16 árum. Hvernig stend- ur nú á þessari vöntun discussionar á Islandi? Jú, fólk læzt vera hrætt við að vekja deilur, og hræðslan stendur kannske að einhverju leyti í sambandi við eðlisfar íslendinga. Stein- grhnur Thorsteinsson velur sér „fagurt kvöld á haustin“, en Björnson Apríl með stormunum. En auðvitað áttu untræðurnar uð koma frá lærðu mönnunum, og hér finnur Einar aðalor- sökina til þess að discussion er engin, þvi skólamentunin hefur síður en svo glætt skilninginn. Alt er lagt á minnið. Stærðfræði- kenslan, sem helzt hefði átt að skerpa skilninginn, var ómögu- leg. Náttúrufræðin var nafnaþula ein. í fornmálunum lásu menn bókstafinn, hlupu yfir efnið. „Til hvers er þá þetta nám, ef Það er ekki til þess að gera menn að betri borgurum, sem skilji betur en heimta má af almenningi manna sinn tíma og sina þjóð, og sem spursmál tímans þar af leiðandi liggi þyngra á hjarta en öðrum mönnum?“ Gott væri, ef piltar gætu orðið fyrir áhrifum utanskóla af mönnum, sem hafnir væru yfir odd- borgaraháttinn. Að slíkir menn séu nú til, sýnir fyrirlestur Gests Pálssonar: Lífið í Reykjavík. Og það er hrópandi synd af svona mönnum að reyna ekki að laða pilta að sér frá »brauðunum“. — „Alþýðufræðslan“ heima hefur aldrei verið annað en kristindómskensla. Hefur hún þá kent mönnum að elska náunga sinn? Nei, vantrúnni hefur tekist það betur í ^nörgum löndum. Einari er ekki um þann kristindóm, sem aðeins er fyrir annað líf; hann bendir á hvað Grundtvigs- sinnar hafi gert fyrir uppeldið í Danmörku. En umfram alt vill hann, að menn leggi rækt við skilning fólksins. Ðiscussionin, sem Einar bað um, kom, en henni fylgdu því niiður líka illvígar deilur. Hin skynsamlegu rök vildu hverfa i moðreyk tilfinninganna. Svo Einar varð líka að brýna fyrir mönnum að erfa ekki skoðanamismun við náungann, kenna
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.