Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1937, Side 69

Eimreiðin - 01.07.1937, Side 69
EIMIIEIÐIN ÞÆTTIR AF EINARI H. KVARAN 301 una í Politiken’) — eftir að Holger Wiehe hafði þýtt hana °§ Upp og niður á dönsku — að íslendingar fóru að leggja hlustirnar við henni. „Vonir“, sagði Brandes, „er hreinasta Perla“, og þeim dómi hefur ekki verið haggað. Það er ekki °nrerkt atriði, að ein af fyrstu vel skráðu smásögunum á Jslenzku skyldi vera samin af íslendingi í Vesturheimi upp Ur reynslu þeirri, er hann fékk þar. Sú heimsálfa hefur um uiargt reynst Austur-Islendingum lærdómsríkur skóli, og ehki sízt fyrir áhrif þau, er húu hefur haft óbeinlinis gegn- Uln Einar H. Kvaran, sem í mörgu hefur borið merki hennar, eins og síðar mun sýnast. Aður en Einar fór að vestan, safnaði hann kvæðum sínum þeim, er honum þóttu nokkurs nýt, og gaf þau út sem Ljóð- tnæli (Reykjavík, ísafoldarprentsmiðja, 1893). Þetta var með uunstu ljóðakverum (63 bls.), en þar var ekkert rusl saman Vlð; um það kom öllum saman. Nokkur kvæðanna höfðu birzt uður í blöðum vestan hafs og austan. Prá Hafnarárunum eru þarna kvæðin: Við áminning, Á 9°tunni, og Óda til lífsins, eins og vörður á þroskabraut hans þar. Frá þeim árum mun og vera kvæðið um Bólu-Hjálmar,-) Itl Trgggva Gunnarssonar3) og stakan til Sigurðar L. Jónas- s°nar. Þá eru þrjú kvæði, sem hann kveður til stúlkunnar Slnnar: Einurðarlegsi, Þýfinu skilað aftur og Visa, og gæti leikið vafi á því, hvort þau sé til Hafnarunnustunnar (og þá þýdd?), eða, sem líklegra þykir, til Gíslínu konu hans — henni er hann kvæntur í dezember 1887. Öll hin kvæðin munu t'hrnælalaust til orðin í Vesturheimi. Það andar heldur ömur- ^egum blæ í þessum kvæðum; þau spegla sára lífsreynslu höfundarins. Vonbrigði og þreyta, er sumstaðar stappar nærri orvænting, skín út úr þeim. Ekki á þetta þó jafnt við öll hvæðin. í sumum, -— hinum elztu, — heyrist enn ádeilutónn unibótamannsins, þótt broddurinn, sem var svo ber í fyrsta hlaði Heimskringlu, sé hér meir falinn í kvæðum eins og Ófugur Darvinismus, sem er hnittin hnúta til andþróunar- Uianna, eða / námabænum, þar sem hann yrkir um fólkið, er dvelur í jarðhúsum námunnar og heldur vill lampatýru sína 1) 19. nóv. 1900, liýtt i Bjarka 25. jan. 1901 (Tvcir ritdómar eftir dr. Georg Brandes). — 2) Skutd 21. marz 1882. — 3) Fróöi 13. jan. 1883.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.