Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1937, Síða 97

Eimreiðin - 01.07.1937, Síða 97
EIMREIÐIN HRIKALEG ÖRLÖG 329 Ég lét tauminn falla úr hendi mér og hristi höfuðið. „Ég hef gefið drengskaparorð mitt,“ hrópaði ég'. „Gefið honum það!“ hrópaði hann með takmarkalausri fyrirlitningu. >.Hann hefur heitir því, að þið skulið halda lifinu.“ ..Við eigum sjálfir lif okkar. Og viljið þér þá, Santierra, ráða okkur til að gefa okkur á vald þessum þorpara?“ .,Nei,“ hrópaði ég, „en hann vill heimta eiginkonu sína og harn aftur, og hann getur gert vkkur vatnslausa.“ „Það mundi þá fyrst og fremst koma niður á henni. Það getið þið sagt honum. En heyrið nú — þetta er tóm vitleysa. Við gerum iitrás og tökum yður til fanga.“ „Þið takið mig ekki lifandi,“ sagði ég ákveðinn. „Heimskingi!“ „í guðanna bænum,“ hélt ég áfram og bar ört á, „Ijúkið eþki upp hliðinu.“ Ég benti á hinn mikla fjölda af Indíánum peneleos, sem þöktu vatnsbakkana. Ég hafði aldrei séð svona niarga rauðskinna saman komna á einn stað. Spjót þeirra 'irtust vera eins þétt og gras. Hásar raddir þeirra runnu sam- a« í eitt ógreinilegt, dunandi hljóð, sem minti á þungan brim- nið. Pajol vinur minn bölvaði með sjálfum sér. „Nú jæja — farið þér þá norður og niður,“ þrumaði hann reiðilega. En undir eins og ég sneri hestinum við, iðraði hann þess, Sem hann hafði sagt, því ég heyrði hann hrópa til manna sinna: „Skjótið hestinn strax niður undir honum, áður en hann sleppur.“ Hann hafði góðar skyttur meðal sinna manna. Tveim skot- uni var hleypt af. Hesturinn tók viðbragð, reikaði, féll og lá grafkyr, eins og lostinn eldingu. Ég kom fótunum úr ístöðun- 11 ni 0g valt af honum, en ég gerði enga tilraun til að standa llPp. Þeir þorðu heldur ekki að koma út og draga mig inn i virkið. Indíánagrúinn tók nú að nálgast virkið. Þeir þeystu H'ani í flokkum og stigu svo af baki áður en þeir komu í skot- uiál, köstuðu skinnkuflunum og gengu naktir í bardagann, stöppuðu allir í jörðina og hrópuðu í takt. Röð af eldblossum hrá fyrir í þrígang meðfram forhlið vígisins, en skothrið þessi hufði engin áhrif á Indíánana. Þeir ruddust alveg upp að girð-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.