Eimreiðin - 01.07.1943, Síða 47

eimreiðin
HÓPKENNSLA EÐA EINSTAIÍLINGSKENNSLA
223
rækt, en sem rniklu veldur um allan þrifnað hvers einstakl-
ings. Heimilt er hverjum nemanda að ljúka ákvæðisverki sínu
á eins stuttum tima og vera vill, aðeins að hann haii unnið
svo vel, að öllum prófum hafi verið fullnægt. Að lokaprófi
afstöðnu, fær hann nýtt ákvæðisverk. Eru því oft í sömu
stofu nemendur úr fleiri en einni deild.
Á þennan hátt geta allir nemendurnir unnið í einu og hvei
með þeim liraða og að því námi, sem samsvarar hans séreðli.
Hver einn veit, hvar hann er staddur og ber fulla ábyrgð a
sjálfum sér, starfinu og tímanum, hefur fullt frelsi til að
ajóta orku sinnar og dugnaðar og má keppa fram óhindiaðui.
Svo er um þessar nýjungar sem aðrar, að þótt þær séu
byggðar á skynsamlegu viti, breiðast þær ekki eins í'ljótt út
°g ætla mætti. Veldur þar miklu vanafesta og ótrú á að hreyta
Hl. Ætti ekki að heimta, að neinn tæki upp nýjung, sem
h:>nn hefur illan bifur á, því að oft reynist góð aðferð verr í
höndum þess, sem vantreystir henni, en slæm aðferð, sem
hann trúir á.
Oft er það, að kennari hefur góða trú á vissri nýbreytni,
ei1 treystir sér ekki til að taka hana upp, vegna þess að hann
ei öðru vanur. Kennari, sem hefur þá afstöðu til einstaklings-
kennslu, ætti að taka hana fyrir í einni námsgrein fyrst og
sjá, hvernig hún reynist. Stærðfræði er mjög hentug til þess
að byrja á. Er einstaklingskennsla þar sjálfsögð öðru fremur,
hVl að þar er meiri munur á greiðfærum og seinfærum nem-
endum en í mörgu öðru. Einnig er lcttara í stærðfræði að búa
fh smápróf um hvert stig hennar og leyfa engum áframhald,
nema hann hafi sýnt, að hann sé fær um það. Er þá girt fyrrr
hað reginmein, er háir nemendum svo mjög í æðri sem lægri
skólum, að grundvöllurinn er ekki lagður nógu vel og hlaupið
11 hundavaði, í stað þess að leggja áherzlu á rækilega æfingu
og upprifjun á hverju atriði fyrir sig. Hér eins og annars
staðar er það áhugi kennarans, sem mestu veldur um allan
hnfnað starfsins. Hefur Helen Parkhurst, höfundur Dalton-
heilisins, ætlað morgunstundina til þess að vekja áhuga nem-
c»danna, leiðbeina þeim og skýra hið fyrirhugaða nam.
l3að má heita meginskilyrði fvrir góðum árangri af þessu
einstaklingsnámi, að vel takist að undirbúa það. Námsefnið