Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Side 68

Eimreiðin - 01.07.1943, Side 68
244 FÓRN ÖRÆFANNA EIMREIÐIN u6 veita, fj7rst hún á annað liorð sýndi það í vexti sínura, að hún var orðin raannbær. Hún raundi flótlega leg'gjast með öðrum og ekki eftir neinu að biða að 'nota þau hlunnindi, er af henni raætti hafa. Hún var alltaf úti og kom varla undir þak, nema meðan hún át og svaf, svo það var hægurinn hjá að skipa henni l'yrir verlcum, er haga mætti á þá leið, að fundum þeirra bæri saman, þar sem hann áleit heppilegast. Hann fór því að sýna henni meiri sórna en áður og undir fjögur augu að gefa henni loforð um betri klæðnað, en það kemur sér vel fyrir litla stúlku, sem húin er að sjá pilt. Og svo fór hann að hæla henni fyrir vöxt og fegurð, hve nú væri gaman að ’vera orðinn ungur og upprennandi og kominn á biðilsbuxurnar, og fleira þessu líkt. Kn hvað kemur sér betur en svona gullhamrar fvrir litla, fátæka stúlku, sein húin er að sjá pilt? Og stúlkan, sem var lífsglöð að upplagi eins og þjóð hennar yfirleitt, því að annars væri sú þjóð ekki til — hefði farizt og horfið í aldamyrkur hörmunganna — henm þótti vænt um þetta skjall og fór jafnvel að verða hlýtt til bónda. Álti sér einskis ills von, en lifði i sælum draumuni eins og lítilla stúlkna er vandi, sem búnar eru að sjá pilt. Og nú var sú stund ákveðin, að fundum þeirra bæri sainan afsíðis, þó ekki frá hennar hálfu. Hún liafði ekkert hugboð um þá ráðagerð. Það var eins og þegar stórveldi hremmir og hertekur vopn- laust og varnarlaust smáríki. Og þótt lítil stúlka, sem á sér engrar undankomu auðið, mótmæli: „Ég vil þetta ekki! Vil þetta ekki!“ Og þótt hún gráti og jafnvel veini, er enginn, se.m heyrir Mótstaðan eykur aðeins vænleik viðhorfsins 1 svelgi gleypisins. Það er vonlaust. Villidýrið hremmir bráð sína. Leikslok eru fyrirfram ákveðin samkvæmt áætlun. Og lítil stúlka er orðin kona allt í einu. Vikur og mánuðir liðu, og stúlkan var orðin algerður leik- soppur, viljalaust verkfæri í höndum bónda. Enda þótt lílil stúlka eigi sér unnusta í draumheimum, eykur jiað sjaldan mótstöðuaflið, — þó að um enga freisting sé að ræða. En draumadís ungra pilta hjálpar þeim oft. Sem þessu hafði farið fram lengi, fór stúlkan jafnan u'ð
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.