Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Page 68

Eimreiðin - 01.07.1943, Page 68
244 FÓRN ÖRÆFANNA EIMREIÐIN u6 veita, fj7rst hún á annað liorð sýndi það í vexti sínura, að hún var orðin raannbær. Hún raundi flótlega leg'gjast með öðrum og ekki eftir neinu að biða að 'nota þau hlunnindi, er af henni raætti hafa. Hún var alltaf úti og kom varla undir þak, nema meðan hún át og svaf, svo það var hægurinn hjá að skipa henni l'yrir verlcum, er haga mætti á þá leið, að fundum þeirra bæri saman, þar sem hann áleit heppilegast. Hann fór því að sýna henni meiri sórna en áður og undir fjögur augu að gefa henni loforð um betri klæðnað, en það kemur sér vel fyrir litla stúlku, sem húin er að sjá pilt. Og svo fór hann að hæla henni fyrir vöxt og fegurð, hve nú væri gaman að ’vera orðinn ungur og upprennandi og kominn á biðilsbuxurnar, og fleira þessu líkt. Kn hvað kemur sér betur en svona gullhamrar fvrir litla, fátæka stúlku, sein húin er að sjá pilt? Og stúlkan, sem var lífsglöð að upplagi eins og þjóð hennar yfirleitt, því að annars væri sú þjóð ekki til — hefði farizt og horfið í aldamyrkur hörmunganna — henm þótti vænt um þetta skjall og fór jafnvel að verða hlýtt til bónda. Álti sér einskis ills von, en lifði i sælum draumuni eins og lítilla stúlkna er vandi, sem búnar eru að sjá pilt. Og nú var sú stund ákveðin, að fundum þeirra bæri sainan afsíðis, þó ekki frá hennar hálfu. Hún liafði ekkert hugboð um þá ráðagerð. Það var eins og þegar stórveldi hremmir og hertekur vopn- laust og varnarlaust smáríki. Og þótt lítil stúlka, sem á sér engrar undankomu auðið, mótmæli: „Ég vil þetta ekki! Vil þetta ekki!“ Og þótt hún gráti og jafnvel veini, er enginn, se.m heyrir Mótstaðan eykur aðeins vænleik viðhorfsins 1 svelgi gleypisins. Það er vonlaust. Villidýrið hremmir bráð sína. Leikslok eru fyrirfram ákveðin samkvæmt áætlun. Og lítil stúlka er orðin kona allt í einu. Vikur og mánuðir liðu, og stúlkan var orðin algerður leik- soppur, viljalaust verkfæri í höndum bónda. Enda þótt lílil stúlka eigi sér unnusta í draumheimum, eykur jiað sjaldan mótstöðuaflið, — þó að um enga freisting sé að ræða. En draumadís ungra pilta hjálpar þeim oft. Sem þessu hafði farið fram lengi, fór stúlkan jafnan u'ð
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.