Eimreiðin - 01.04.1954, Blaðsíða 70

142
NORN
f.imrkiðiN
hugleiðingum við kámug kráarborð og drakk ódýran og illa lykt-
andi landa.*
Ég átti fáein y e n í vasa mínum, fékk þau í skiptum fyrir blóð
mitt. Ameríska hjúkrunarkonan rak tómlátlega nál í horaðan
handlegginn á mér og tappaði 250 teningssentimetra af blóði úr
æðum mér, eins rólega og hún væri að pressa safa úr sítrónu.
Til þess að vega á móti svimanum, hellti ég á eftir lyktsterkum
landanum í æðar mínar í staðinn fyrir blóðið, sem ég hafði misst.
Á nóttunni rölti ég um strætin, án takmarks, en Tokyo, sem
fyrir fáum árum var að mestu rústir eftir styrjöld, var nú aftur
orðin glaðvær borg, skrýdd marglitum rafljósum og iðandi af
umferð og lífi. Borgin var eitt undirlieima-díki, þar sem menn
og konur lifðu í kös, hvað innan um annað, eins og dýr. En
eymdarástandið var mér eins konar fróun, og ég fann til gleði
yfir því að vera að selja blóð mitt. Mér fannst ég með því svala
hefndarþorsta þeim, sem í mér brann. Örvæntingarfullur andi
minn dró með sér líkama minn niður í sorpið, og sjálfum leið
mér eins og ég ráfaði einn og yfirgefinn í auðn og tómi.
Dag nokkum hemlaði bíll snögglega, svo að ískraði í malbikinu,
og staðnæmdist við hlið mér, þar sem ég var á rölti. Um leið og
ég leit upp, sá ég, að Masa Kurino steig út úr bílnum. Sem snöggv-
ast svimaði mig, eins og eftir blóðtöku. Masa Kurino var klædd
loðfeldi, og hinn grannvaxni líkami hennar lýsti í öllum litum
regnbogans frá rafljósum götunnar. Hún stakk hendinni undir
handlegg mér, hló lágt og sagði:
„Loksins hef ég fundið þig! Ég hef verið að leita að þér mán-
uðum saman. Mér er sagt, að þú sért hættur að vinna.“
Hún talaði hásri og loðinni röddu, og það fór um mig titringur
við að heyra hana. Mig langaði til að hlaupa burt, því að þessa
stúlku vildi ég sízt sjá allra manna. Þó vöknaði mér um augu,
meðan hún hélt í hönd mína.
„Ó, hvað þú ert föluf! Ertu veikur? Hvers vegna skelfurðu
svona?“
„Púh!“ dæsti ég. „Það er blóðtakan, ég hef verið að selja úr
mér blóð. Þeir vissu það ekki þarna á ameríska spítalanum,
blóðið í mér er harla lélegt og keyptu það fyrir þúsund yon-
Nú er það sjálfsagt komið í umferð út í æðar einhvers hinna
særðu hermanna frá Kóreu.“
„Þetta er þokkalegt að heyra!“ sagði Masa Kurino. „Þú hefur
* SaJce: japanskur drykkur, áfengur. — Þýð.