Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1954, Blaðsíða 51

Eimreiðin - 01.04.1954, Blaðsíða 51
EIMREIÐIN BRÆÐURNIR 123 ÍRgu. Konan mín ósýnilega verður aldrei gömul, og hjónaband okkar er það gæfusamasta, sem átt hefur sér stað. Stundum þegar við sitjum saman við lampann, nefni ég nafn hennar og hef yfir vísurnar, sem ég orti til hennar í æsku. Og þegar mitt enda- dægur einhverju sinni kemur, hlýtur hún að setjast við rúmið mitt, jafnljúf og hljóðlát sem ævinlega. Þegar hann talaði á þennan hátt, var sú venja ríkjandi, að gest- irnir risu úr sætum sínum og hneigðu sig fyrir auða stólnum. Loks varð hann svo gamall og beygður af sinadrætti, að hann varð að styðjast við staf, og æ sjaldnar fór hann í samsæti eða bauð nokkrum heim til sín. Hann gleymdi fomvinum sínum, og þeir gleymdu honum. Þá vaknaði hjá honum ómótstæðileg löngun til að sjá enn einu sinni borgina, er hann sem fátækur stúdent hafði ferðazt til undir sömu kápu og bróðir hans. Það var sólheitur sunnudagur í maí, og þegar hann gekk inn í dómkirkjuna, var leikið á pípuorgelið. Fólkið kom og fór, og hann settist framan við legsteininn, þar sem hann hafði átt hina beizku viðræðu við Fabian. Hann leit í huga hinar tvær fátæklegu, þröngu stofur, þar sem bróðir hans og María höfðu loks búið sér heimili, og þrátt fyrir vöntun á veraldargæðum, búið saman til dauðadags og öðlazt hamingju, sem enginn lævís afbrotamaður hafði spillt. — Mikið verður mér fyrirgefið, sagði hann, vegna þeirrar einu breytni, að ég gerðist ekki hinn lævísi afbrotamaður. Honum fannst, að myndirnar á grafhellunni væru af bróður sín- um og Maríu, hjónum, sem verið höfðu samhent og sváfu undir sama þaki þar til á dómsdegi. Fyrir sjónum hans fór að grænka umhverfis steininn, og þar reis laufskáli með skuggum og sól skini og fuglasöng. Þóroddur Guðmundsson þyddi. * Reimleikar. Skapiö þyngja, skeröa ró skuggans fyrirbæri. Glotta viö úr gætt og kró glötuö tœkifœri. Jón Jónsson Skagfiröingur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.