Eimreiðin - 01.04.1954, Blaðsíða 55

EIMREIÐIN
ÞRJO KVÆÐI
127
TVISÖNGUR.
(Brúðkaupsvísur — brúðguminn kínverskur, brúður íslenzk).
Syngið nú ástaróðinn, —
hið eilífa tvísöngslag,
um leið og þið hneigið höfði1 2
hvort fyrir öðru í dag.
Þvi þó að vígður sé vori
og vongleði ástanna knör,
þarf virðing gagnkvæm að vaka
og vígja ykkar skemmtiför. —
Háll er veraldar vegur.
Ég vona að ykkar ,þand“
sé ofið úr rósum og ilmi
og ekkeH vinni því grand.
Og fylgið hvort öðru sem fastast,
svo farsœlt verði ykkar ráð,
og íhyglin austræna tengist
athöfn og vestrænni dáð.
Og vizkan með ykkur veri, —
sem varðengill heilagur sé
á bak við hvert bros og hvert faðmlag
og blessi ykkur kærleikans vé.
Og taki nú hljómativar
undir tvísöng ykkar í dag,
sem verði jafn ómhreinn og ungur
við ævinnar sólarlag.
1 Hér er minnt á hinn kínverska sið, að brúðhjón hneigja sig hvort
fyrir öðru við vigslu sína.
2 Það er trú á Indlandi, að hljómativar (tivi = devi, engill, guð)
syngi yfjr þeim brúðhjónum, sem giftast af ást.