Eimreiðin - 01.04.1954, Blaðsíða 68

140
TVÖ KVÆÐI
eimreiðin
Hún er sem bjarg í sterkum alcla straumi
og stemlur fast mót heimsins villta glaunii
og þolir alla storma og steypiregn.
Hún þarf aS ná til þjóða allrar jarðar,
því þaS, sem hún oss flytur, mestu varðar.
Þá léki sól um sérhvern jarðarþegn.
HOLTA-ÞÓRIR.
Gaman þótti áð ganga fyrstur
áS glœstu borSi á fornri líS.
En heldur fannst þeim frcega lýS
fremclin smá, aS sitja yztur.
HöfSingjar og hofmenn stórir
háum sœlum reyndu áS ná.
Yzta sœtiS enginn sá,
enginn — nema Holta-Þórir.
Eins og goSi yztur sat hann,
upplitsdjarfur var sem fyrr.
Falskri virSing fleygSi á clyr, —
friSaranclann hœrra mat hann.
Hann gat seliS hjá þeim minnstu,
höfSingi í sjón og raun.
Hann hlaut æSri lieiSurslaun
helclur en þessir stóru, innstu.
Þórir leysti þungan vanda,
því hann átti hógvært geS.
Honum var sú listin léS
aS lækna metorSssjúka anda.
Þessi sýki ennþá æ&ir
eins og logi um skógarjörS.