Eimreiðin - 01.10.1956, Síða 26

258
EIMREIÐIN
Sigurður Nordal. Má vera, að einhverjir þekki sögu þjóðar-
innar eins vel eða betur en hann. Það veit ég ekki. En hefur
nokkur skilið hana eins vel, né gert jafnskýra grein fyrir gáf-
um þjóðarinnar og glæsileik, veilum og vanmætti, heiðri og
smán? Enginn hefur aðvarað oss með þvílíkri alvöru né eggj-
að af slíkri dirfsku til drengskapar og dáða. Ég hef saknað
raddar hans í hljómkviðu dagsins og áranna, sem hann hefur
dvalizt erlendis. Og mér hefur orðið spurn, hvort það hafi
ekki verið mistök hjá forsjóninni, að Sigurður varð ekki
biskup, annar Jón Vídalín. En hver hefði þá orðið til að opna
augu vor fyrir tign og ágæti gyðjanna Sögu, Iðunnar og —
Maríu guðsmóður, því að ekki á hún upp á háborðið hjá
klerkum og kennilýð þjóðkirkju vorrar — auk allra hinna?
Sannleikurinn er sá, að um Sigurð Nordal mátti segja það
sama, sem Haraldur konungur Sigurðarson mælti um Gissur
biskup ísleifsson, „að honum kvaðst svo sýnast til, að hann
mundi bezt fallinn að bera hvert tignarnafn, sem hann hlyti."1)
Árið 1944 kom út annað bindi af Áföngum, Svipir. Það voru
tækifærisgreinar (að einni undantekinni) um fólk, sem horfið
var af sjónarsviðinu. Um þær hlýt ég nú að verða fáorður,
enda hefur á sumar þeirra verið minnzt áður í þessari ritgerð,
jiar sem rætt var um vísindastörf Sigurðar og bókmennta-
skýringar. Það er ekki á mínu færi að gera upp á milli þessara
nærfærnislegu og skarplega dregnu mannlýsinga. Skilningut
Sigurðar á Agli Skallagrímssyni, höfundi Völuspár, Bjarna
Thorarensen, Grími Thomsen, séra Matthíasi, Einari Bene-
diktssyni og Jóhanni Sigurjónssyni er fyrir löngu orðinn vor
eign, ef svo mætti segja, mat Nordals á þessum og Jleiri merkis-
mönnum bókmenntanna og tungunnar vort mat í megin'
dráttum, Jjó að skoðanir geti verið skiptar um einstök atriði-
Til dæmis mun það vera Sigurði meira að þakka en nokkrutn
manni öðrum, að skáld eins og Bjarni, Grímur og Matthías
skipa nú í vitund almennings þau öndvegissæti á Braga bekk,
sem Jreim ber. Hlutur kvenjrjóðarinnar er ekki heldur fyrl1
borð borinn í Jressari bók fremur en endra nær hjá Nordal-
Fyrir atbeina lians fá þær Tyrkja-Gudda og Gunnhildur kon-
1) Biskupa sögur, Hungurvaka 5. kap.