Eimreiðin - 01.10.1956, Qupperneq 59

Vestur-íslenzkt skáld
©á Ijóðakýðandí
eitir Indriða Indriðason.
Ýmsir munu þeir vera meðal lesenda Eimreiðarinnar, sem
kemur nafnið Páll Bjarnason lítt kunnuglega fyrir sjónir og
vita óljós deili á manni þeim, og er það að vonum.
Þeir, sem kunnugir eru vestanblöðunum, Heimskringlu og
Lögbergi, að fornu og nýju, kannast aftur á móti mætavel við
stafina P. B. og hafa lengi haft hugmynd um, að bak við þá
dyldist skáld, sem fróðlegt væri að kynnast nánar en lestur
stakra vísna og ljóða endrum og eins á skotspónum gefur
tækifæri til.
Það hefur lítið verið skrifað um Pál Bjarnason og ljóðagerð
hans og þýðingar, enda liafa kvæði hans ekki verið tiltæk
nema á tvístringi. Það var nú fyrst fyrir fáum árum, að hann
gaf út ljóð sín á íslenzku og þýðingar á ensku í tveimur bók-
um.
Árið 1953 gaf Páll út kvæðabókina Fleygar, prentuð í
Winnipeg, 270 blaðsíður að stærð. Tæpir tveir hlutar bókar-
innar eru frumort Ijóð, en þriðji hlutinn þýðingar úr ensku.
Er þar á meðal ýmislegt merkra kvæða, svo sem Grafreitur-
inn eftir Thomas Gray og Fanginn í Reading eftir Oscar
Wilde. — Ári síðar gaf Páll út aðra ljóðabók. Hún er öll á
enskri tungu og lieitir Odes and Echoes, prentuð í Vancouver,
186 blaðsíður. í bókinni eru nokkur kvæði frumort á ensku,
en að meginstofni er bókin þýðingar úr íslenzku. Eru það
i iimlega sjötíu kvæði eftir þrjátíu íslenzka höfunda. Er þar
af skemmst að segja, að hér er um að ræða merkilegt verk,
°g vafasamt að annað sé merkara að finna varðandi íslenzkar
l.jóðaþýðingar á enska tungu, þrátt fyrir þýðingar Watsons
Kirkconnell, Jakobínu Johnson og ýmislegt fleira, er vel hefur
verið gert í þeim efnum.