Eimreiðin - 01.09.1968, Page 85

NOliRÆNA BÓKASÝNINGIN
2.31
sögðu skortir þó nokkuð á, að allt sem út hefur verið gefið á þessu
ári sé á sýningunni, enda hefði sjálfsagt verið örðugt að koma því
við, og jafnvel ekki æskilegt að allt hefði verið tínt til. En flest
helztu útgáfufyrirtæki Norðurlandanna eru þátttakendur í sýning-
unni, og Iiátt á annað þúsund bókatitlar eru þar saman komnir, þar
á rneðal færeyskar bækur. Verður því að ætla, að sýningin gefi
glögga mynd af því, sem gert hefur verið á sviði bókritunar og
bókaútgáfu á Norðurlöndunum öllum árið 1968. Þarna kennir líka
margra grasa, og gefur að líta bækur og rit í flestum greinum bók-
mennta. Um fjölbreytni sýningarinnar ber sýningin sjálf gleggst
vitni og einnig sýningarskráin, en þar eru tilgreindar allar bækur,
sem eru á sýningunni, og þar eru bækurnar flokkaðar undir eftir-
talda efnisflokka:
Ljóðabækur. Leikrit. Önnur skáldrit. Blandað efni. Heimspeki,
sálfræði, trúarbrögð. Félagsfræði. Uppeldis- og kennslumál. Þjóð-
hættir, þjóðsögur. Málfræði. Náttúrufræði. Hagnýt fræði. Listir.
íþróttir, leikir, veiðar. Bókmenntasaga. Fornrit. Landafræði. Sagn-
fræði. Ævisögur. Barna- og unglingabækur. Önnur rit.
Af hálfu íslands hafa stærstu bókaforlögin og nokkur hinna
smærri sent bækur á sýninguna, og eru alls rúmlega 130 íslenzkar
bækur þar skráðar. Nokkrar eru þó þýddar á íslenzku úr Norður-
landamálum.
Þessi yfirgripsmikla og fróðlega bókasýning hefur raunar tvær
hliðar. Annars vegar gefst kostur á því að kynnast því bókavali, sem
Norðurlöndin framleiða á útgáfuárinu 1968, og hins vegar bóka-
gerðinni sjálfri í hinum einstöku löndum, hinni faglegu vinnu og
handbragði bókagerðarmanna. Þessi tilgangur sýningarinnar er ein-
mitt undirstrikaður með því, að sýningargestum er gefinn kostur á
að velja eða dæma 10 fallegustu bækur á sýningunni í hinum al-
mennu flokkum og þrjár í flokki barnabóka. Er þá alls ekki ætlunin
að dæmt sé út frá efni bókanna eða gildi þess, heldur búnaði þeirra
og frágangi. Það er líka sannast mála, að margar bækur á sýningunni
eru stórfallegar og mjög vandað til útgáfu þeirra, en aftur aðrar í
miðlungsflokki hvað þetta snertir. Á þetta einnig við um íslenzku
bækurnar, þótt ekki verði þeirra sérstaklega getið hér.
En á hitt má benda í sambandi við hlutdeild íslenzkra bóka-
útgefenda, að sýningin afhjúpar það á áberandi hátt, hve íslenzk
bókaútgáfa er einhæf og hve marga þætti vantar í hana, borið sam-
an við útgáfustarfsemi hinna Norðurlandanna, svo að bókaútgáfan