Tímarit lögfræðinga - 01.03.1996, Blaðsíða 51

séu sakbomingar sakfelldir. Allra augu beinist að dómara, sækjanda og verj-
anda í réttinum, og því minna sem menn skilji í málinu, því sterkara kastljósi sé
beint að þessum aðilum, ekki síst sé tekið eftir málfari, látæði og svipbrigðum.
Þessir aðilar eigi því að varast allar andlitsfettur og gæta tungu sinnar. I lokin
er svo í greininni þessi þarfa ábending til dómara um hegðun þeirra í réttar-
salnum: Dómarar eiga hvorki að vera fúlir né skemmtilegir, hvorki of kjafta-
gleiðir né heldur of stuttir í spuna, ekki of fljótir á sér en heldur ekki of hægfara.
Þeir eiga að vera faglegir, rólegir, kurteisir, þolinmóðir, vingjamlegir, sem sagt
alveg mátulegir, eða eins og frændur vorir Norðmenn segja: „Lige tilpas“.
HEIMILDIR:
Fagligt etiske problemer i strafferetsplejen, betænkning afgivet af Special-
gruppen under DJ0Fs fagligt etiske arbejdsgmppe. Juristen nr. 7-1994.
45