Búnaðarrit - 01.01.1925, Blaðsíða 35

BTJNAÐARRIT
27
♦jóna fyrir hlutaðeigendur. Fyrst og fremst meö þvi, að
vatn helst eigi á þeim engjasvæðum, sem það næst á.
og í öðru lagi verður hagnýting þes8 vatns, sem fæst,
eigi sem skyldi, þar sem garða vantar. Yatnið tapast
buitu til staða, sem eigi er ætlast til að það fari yflr,
og sígur niður við hraunása þá, sem það allvíðast á
svæðinu nær til.
Þó vatnið geti jafnvel haldist á stórum svæðum, þá
er það fæst nægilegt, án mikillar fyrirhleðslu; er undir
flestum kringumstæðum hagkvæmara að hafa áveitu-
hólfin minni, því í þeim er betur hægt að takmarka
vatnsdýptina, hægra að skifta um vatn og vatnseyðslan
verður minni, sem síðar skal skýrt.
Flóðgarðar þeir, sem enn eru ekki hlaðnir, þurfa að
hlaðast hið allra bráðasta, svo að full not verði af þeim
öðrum mannvirkjum, er lagt hefir verið fje til í þarfir
áveitunnar.
Búast má við, að enn þurfi að leggja fram til fióð-
garða-hleðslu alt að því jafn mörg dagsverk og búið er,
áður en uppistaða næst á þau svæði, sem óætlað er.
IV. Kostnaðurvið framkvæmd fyrirtækisins.
Grundvallað á undirbúnings-rannsóknum þeim, sem
áður er getið um í skýrslu þessari (II. kafla) ákveða
búendur þeirra jarða, sem áætlunin nefnir, sem þá voru
35 að tölu, (síðan heflr ein jörð, Miðbýli, verið tekin
°g lögð undir Útverk, og tvær jarðir, sem tvíbýli var á
1917, eru nú, 1924, einbýlisjarðir), að stofna fjelag með
sjer, til þess að fá hrint máli þessu í framkvæmd.
Stjórn fjelagsins fór þess þá á leit við Landsbanka
Islands, að hann veitti lán til þessa fyrirtækis, og feng-
ust loforð fyrir þeim. Jafnframt því er leitað til Al-
Þiugis um stjrrkveitingu, og veitti þingið þau loforð, að
goldið skyldi úr rikissjóði ^j*, kostnaðar við að koma
wannvirkjum þessum upp.