Búnaðarrit - 01.01.1925, Blaðsíða 41
BÚNAÐARRIT
33
á því tímabili. Fylgir hjer yflrlit yflr tekjur heimilis-
fastra manna á áveitusvæðinu, fyrir vinnu í þarfir
Skeiða-áveitunnar, á árabilinu 1917—1923:
1917 .......................Kr. 7726.60
1918 ........................ — 14481.92
1919 ........................ — 13477.77
1920 ........................ — 14181.78
1921 ........................ — 7916.62
1922 ........................ — 12477.60
1923 ........................ — 11762.28
Samtals Kr. 82024.57
Eigi verður um það sagt hjer, hve mikill hluti þess-
arar fjárhæðar sjeu hreinar tekjur, en þá fjárhæð, hver
sem hún var, gat verið um að ræða, að nota á tvennan
hátt: Til greiðslu á fyrnefndum upphæðum, eða til
framkvæmda á endurbótum og undirbúningi, sem mið-
aði að því, að hagnýta þau skilyrði, sem aukin fóður-
framleiðsla myndi veita hlutaðeigendum. Endurbætur
þessar gátu legið í húsabyggingum, girðingum engja og
uppeldi ungviðis.
Vjer höfum þegar sjeð, að til greiðslu á afborgunum
og vöxtum voru peningar þessir eigi notaðir.
En er vjer lítum á hina hlið málsins, sjáum vjer, að
þegar undan eru skildir flóðgarðar þeir, sem bygðir eru
á þessum árum, er nefndur undiibúningur mjög lítill,
fram að síðasta sumri.
Skýrslur búnaðarfjelaganna sýna, að á þessum árum
er dagsverkatalan, sem lögð er í jarðabætur, nærri helm-
ingi iægri en næstu ár á undan; jafnvel þó með sjeu
tekin þau dagsverk, er gengu til flóðgarða-hleðslu.
Vinnuafl fjelagsmanna var bundið á þessum árum við
framkvæmd verksins, sem öll áhersla var eðlilega lögð á,
að koma sem fljótast í gegn. Þar af leiðandi er eðlilegt
að aðrar framkvæmdir yrðu að líða við það.
3