Búnaðarrit - 01.01.1925, Blaðsíða 54

46
B X3 NAÐAERJT
tegunda er gulstörin (Carex Lyngbyei). Hún er á stöku
stöðum á engjunum fram af Vörðufelli að aukast, en
eigi teljum vjer líklegt að hún verði aðalgróðurtegund
á svæðinu. Jarðvegurinn þarf að vera eðjukendur, með
hæfllegum raka á fiestum tímum árs. Ræktun gulstarar
yrði að líkindum of dýr, en þetta er attiði sem er rann-
sóknarvert. Það virðist því rjettast að stefnt sje að því,
að framræsa engin, svo að hinn náttúrlegi þurlendis-
gróður, sem þolir áveitu nái sem mestum þroska. Eng-
um vafa er það bundið, þó nú sje á nokkrum stöðum
allur gróður eyðilagður J bili, að með áframhaldandi
áveitu mun að nokkrum árum liðnum verða kominn
þangað náttúrlegur gróður aftur, er þolir þau lífsskilyrði,
sem áveitan veitir.
3. Gróðurmagnið.
Gróðurmagnsathuganir voru gerðar á fylgjandi st.öðum:
Ólafsvöllum, Húsatóftum, Vorsabæ og Skeiðháholti.
Þegar tekið er tillit til jarðlags og gróðurfars virðist
eigi ástæða til, að gera athuganir á fieiri stöðum. Á
Ólafsvöllum fjekst meðalvirði fyrir báða þessa liði, gróð-
urfar og jarðveg, íyrir vesturhluta áveitusvæðisins. Jarð-
vegur þar er djúp, litið rotnuð og samfeld mýrajörð,
þegar undan eru skilin engin meðfram Hvítá. Þar er
sandborinn leirjarðvegur með valllendisgróðri. Eru jurtir
af grasaættinni aðalgróðurtegundir á bökkunum, en star-
ungs og gulstararflár er fjær dregur. Annars er gróður-
farið á vesturhluta svæðisins all mismunandi, með því
að þar, einkum á framhluta svæðisins, skiftast á sljettar
raklendar dælar, þýfðar mýrar og mólendisrimar. í dæl-
unum hefir aðalgróðurinn verið gulnefjan (vetrarkvíða-
stör) og fífa, en á mýrunum, þar sem hærra ber á, er
mýrastör og fifa ásamt blátoppastör aðal gróðurtegundir.
Á Húsatóftum voru geiðar gróðurmagnsathuganir á
báðum býlunum og fæst þar meðalvirði gróðurfars og
jarðvegs fyrir austurhluta áveitusvæðisins. Jaiðvegur er