Búnaðarrit - 01.01.1925, Blaðsíða 87

BUNAÐARRIT
7ÍI-
Auk þessa nokkrar tekjur af geldneytunum og af
garðrækt (rófum, jarðeplum o. fl.).
Núgildandi verðlag getur eigi verið ábyggilegur mæli-
kvaiði, það er að eins bending, sem sýnir hlutfölliu,
svo sem þau nú eru.
Ef til mála á að koma, að reisa nýbýli á Skeiðum,
þurfa landnemar að geta sætt hagfeldum lánskjörum,
því ætla mætti, að fæstir þeirra yrðu svo efnum búnir,
að þeir af eigin ramleik gætu bygt og yrkt nýbýli.
Segjum t. d., að nauðsynlegt væri fyrir landnema að
fá Kr. 16000.00 lán. Fengi hann það með sömu kjörum
og Skeiða-áveitan hefir orðið að sæta, yrði hann fyrst
og fremst að greiða í afFöll og kostnað við lántökuna
kr. 2542.00, og síðan í vexti og afborganir kr. 936.00
árlega í 40 ár. Vjer hyggjum að þetta myndi veitast
örðugt mörgum landnema, og að þörf sje á ódýrari og
hagfeldari lánskjörum en þetta, ef um nýbýlastofnun eigi
að ræða, svo að gagni geti kornið.
Um aðra leið til nýbýlastofnunar gæti verið að ræða,
en sem þó á nokkuð langt í land. En hún er sú, að
eigendur og ábúendur jarðanna stofni sjálflr nýbýli. Um
það gæti einkum verið að ræða, þegar börn eða vensla—
fólk þeirra vildi fara að reisa bú.
Pá væri hugsað fyrir landspildu til nýbýlis, túnstæði
valið og engjar afmarkaðar. Það væri hægt að byrja
með að reisa peningshús á landinu, rækta í kringum
þau o. fl., sem gæti verið til stuðnings nýbýlastofnun-
inni; seinna væru svo byggingar reistar.
í fyrstu hefði því nýbýli þetta stuðning frá býli því,
er það væri stofnað frá, og væri því betur undirbúið og
byggílegra, er landnemar flyttu þangað. Oftast væri þó
þörf á hagfeldum lánum, til að reisa byggingarnar og
til framkvæmda á fleiri umbótum. Vjer gætum hugsað
oss, að þessi leið yrði hagfeldari og tryggari fyrir Skeiða-
menn, en hin fyrri, ejnkum þegar vjer gætum þess, að
á Skeiðum er fjöldi barna og ungmenna, sem er sveitin