Búnaðarrit - 01.01.1925, Side 64
56
BtiNAÐARRIT
Eftir 1900 hafa og byggingar á jörðunum stórum
batnað. Hafa flest bæjarhús á þeim tíma verið bygð
upp, peningshús og heyhlöður einnig. Fyrir aldamót voru
3 heyhlöður á svæðinu, nú eru hlöður á hverju býli og
á mörgum þeirra fyrir þann heyfeng, sem aflað hefir
verið á jörðunum. Alls eru nú rúmlega 80 heyhlöður á
svæðinu, flestar járnvarðar.
Endurhætur á sjálfum jörðunum eru lítið byrjaðar
fyrir aldamót, þar sem annarstaðar eru þær endurbætur,
sem helst hefir verið unnið að, fyrir utan húsabætur
þær, sem nefndar hafa verið, sljettun túnanna, og
lagning girðinga um þau. Eru þau flest að meiru leyti
sljett og greiðfær þó enn sje mikið óunnið þar og sumt
af þeim sljettum, sem síðan hafa verið gerðar, mjög úr
lagi færðar.
Frá 1904 til 1910 er töluvert sljettað, frá 1911 til
1922, að báðum þeim árum meðtöldum er sijettað á
svæðinu 22,6 ha., nýrækt (bylt land) 21,7 ha. og sáð-
sljettur í óræktuðu landi 1,2 ha., samtals 45,5 ha.
Stærð túnanna er 135 ha. nú (1924), svo víst er að
rúmur helmingur þeirra er sljettur, því þó vöntun á
framræslu hafi valdið mjög tilfinnanlegum skemdum á
þeim túnaumbótum, sem gerðar hafa verið, má gera ráð
fyrir að alls hafi verið sljettað af þeim um 80 ha.
Af öðrum jarðabótum, sem að hefir verið unnið, má
nefna girðingar.
Á árunum 1911—1922 er girt:
Með görðum (efni: grjót, torf; torf og grjót) 1043 m.
að lengdarm.
Girðingar úr gaddaír 8805 m. að lengdarm.
Aðrar girðingar, aðallega gaddavírsgirðingar með und-
irhleðslu og hagagirðingar fyrir stórgripi (1 vírstrengur)
eru 3720 lengdarmetrar.
Eins og áður er getið eru það aðallega túngirðingar,
sem um er að ræða. Áveitulöndin eru eigi girt, af því
leiðir að þau eigi verða varin fyrir fjenaði, því bithagar