Búnaðarrit - 01.01.1925, Qupperneq 77
BÚNAÐAKRIT
69
af rófum pr. býli. Samanborið við önnur hjeruð lands-
ins, þá er lögð meiri stund á garðræktina hjer, en gert
er alment til sveita. Mun mega þakka það skilyrðunum,
því ræktunin hefir gengið sæmilega, með lítilli fyrirhöfn.
Á nokkrum stöðum styður jarðhiti að góðri uppskeru.
Uppskerubrestur hefir eigi orðið síðustu 25 árin, þó all-
misjafnlega hafi sprottið. Eins vágests hefir orðið vart,
er búast má við, að skaði jarðeplaræktina, ef eigi er að
gert. Það er myglusýki (Phytopthora infestans), sem
komið er á all-marga staði á svæðinu, og mun vera
viðar austanfjalls.
Þó gulrófna og jarðeplarækt sje hjer í sæmilegu lagi,
er sist ástæða til að láta staðar numið. Garðyrkjuna
ber að auka samhliða túnræktinni. Best eru skilyrðin
til aukningar garðræktinni á svæði því, sem jarðhitans
gætir á, en það er í stefnu frá Reykjum um Húsatóftir
og Hlemmiskeið suðvestur í Merkurhraun sunnan Ólafs-
valla.
Þar er einnig á flestum stöðum hægt að finna sand-
blandaðan leirjarðveg, sem er hinn hentugasti jarðvegur
til jarðeplaræktar.
Við jarðræktina þarf að stefna að þvi, að koma íylgj-
andi atriðum í framkvæmd: Stækka túnin og endur-
bæta framræslu þeirra, svo áburður sá, sem á þau er
borinn, komi að notum. Fyrst ber að taka til túnræktar
grasmóa þá, sem vaxnir eru töðugresi. Þá þurlendustu
mýrarnar, sem eigi næst vatn á, en að síðustu þá flag-
móa, sem lítill eða enginn náttúriegur gróður finst á.
Girða áveituengin og Ijúka við flúðgarðahleðsluna, en
þó um fram alt, að viðhalda þeim mannvirkjum, sem
geið hafa verið til stuðnings ræktUDar á engjunum.
Enn fremur þarf, í sambandi við þær umbætur, sem
gerðar eru, að leitast við, að svo miklu leyti sem skil-
yrðin leyfa, að nota vinnusparandi vjelar og verkfæri
við alla vinnu, og þá sjerstaklega við öflun heyjanna.
Jarðargróðrinum hefir verið, hjer sem annarstaðar, af